ص:2

ص:3

ص:4

تقدیم به :

تمامی رهپویان حق و حیقیت

ص:5

ص:6

سر این که جایز نیست جنب و حائض موقع تلقین میت حاضر باشند

34

عذاب زنی که وقتی پاک شد غسل ننماید 35

روزی فرزند در شکم مادر 36

مجامعت در حال حیض 37

احکام حیض، از رساله آیت الله فاضل لنکرانی قدس سره 37

بخش دوم : همجنس گرایی و همجنس بازی 45

مقدمه 46

فصل اول: ارضای میل جنسی 48

ارضای میل جنسی 48

تعریف ارضای میل جنسی 48

راه­های ارضای میل جنسی 49

راه سالم ارضای میل جنسی 50

راه­های ناسالم ارضای میل جنسی 52

هم جنس خواهی 53

انواع هم جنس 53

لواط 53

مساحقه 53

فصل دوم: عوامل و آثار هم جنس خواهی 54

آثار هم جنس خواهی 54

ص:7

بلای همجنس گرایی! 54

برخی از عوامل هم جنس خواهی 56

فصل سوم: امراض و بیماری­های همجنس بازان 58

بیماری­های روده­ای در همجنس بازان 58

عوامل قابل انتقال در همجنس بازان 59

التهاب معده (proctitis) 60

فصل چهارم: همجنس گرایی از دیدگاه قرآن 61

همجنس گرایی از دیدگاه قرآن 61

عذاب­های قوم لوط بر ظالمین 62

فصل پنجم: فلسفه هم­جنس گرایی 63

فلسفه تحریم هم­جنس گرایی 63

فصل ششم: هم­جنس بازی از دیدگاه روایات 69

پیدا کردن شهوت زنانگی 69

دعوت به سوی خود 69

قطع نسل 69

گسترش فساد و فحشاء 70

برای امتم می­ترسم 70

غضب خدا 70

لواط کننده 71

لواط کفر است 71

سنگ عذاب هنگام مرگ 73

غلامی که مولایش را کشت 73

ص:8

لاطی به قوم لوط ملحق می­شود 73

لواط هم فاحشه و زشت است 74

مساحقه 77

حد سحق 78

فصل هفتم: همجنس گرایی از دیدگاه جامعه شناسی 79

جنسیت بیمارانه 79

هم­جنس گرایی 80

1-نظریه­ای که هم جنس گرایی را تبیین جنسیت بهنجار می­داند

80

احتجاج­های تاریخی 80

احتجاجات زیست شناسی 81

احتجاجات رفتاری 81

2- نظریه­ای که همجنس گرایی را گناه می­داند 81

3- برخورد پرشکی : هم جنس گرایی به عنوان انحراف در غریزۀ جنسی

82

الف) احساس متفاوت بودن از دیگران 83

ج) فاجعۀ این هیکل ناقص، ضمیمه و ملازمی دارد 83

د) کثرت طرف­های مقابل 84

ه) در اینجا با روان شناسی مسکن و منزل و مأوا سر و کار پیدا می­کنیم

86

فصل هشتم: راه­های پیشگیری از همجنس­گرایی 92

ص:9

روش­های پیشگیری 92

1- آموزش مسائل جنسی 92

الف) آموزش جنسی چیست؟ 92

ب) آیا آموزش مسائل جنسی جایز است؟ 93

ج) ضرورت طرح و آموزش مسائل جنسی 94

د) آثار بی­توجهی به آموزش صحیح جنسی 98

ه) آثار و فوائد آموزش صحیح جنسی

101

و) شیوه آگاه کردن متربی از مسایل جنسی 102

2- توجه به عزت و کرامت انسانی 102

3- توجه به ارزش­ها 103

4- استمداد از خداوند و اهل بیت علیهم السلام 105

روایات 105

نگاه شهوتی بر پسر حرام است 105

لجام آتشین برای بوسه شهوت 106

خوابیدن دو مرد یا دو زن 107

پاسخ به دو سئوال 107

سئوال اول: حد لواط چقدر است؟ 107

سئوال دوم: چرا حد لواط قتل است

108

داستانی زیبا 111

توبه می­کند و نمی­سوزد 111

یک مسئله 113

ص:10

بخش سوم: کامجویی بدلی

(استمناء و راه­های پیشگیری از آن، ازدواج بدون مقدمه) 115

پیشگفتار 116

یک نامه مهم و یک مسئله مهم 116

مسئله مهم و اشتباه پزشکان 117

فصل اول: تاریخچه استمناء 119

تاریخچه ی عمل استمناء 119

زمینه های مبتلا شدن 120

خودتان قضاوت کنید 120

فصل دوم: شیوع استمناء 122

الف: مضرات جسمی و روحی استمناء 122

ب: زیانهای استمناء 124

جواب یک سؤال مهم 128

فصل سوم: داستان­هایی از اشخاص استمناء کننده 130

الف: تا کام مرگ 130

ب: تیمارستان تهران 131

فصل چهارم: سخنان بزرگان و روان شناسان و پزشکان 133

الف: سخنان ابو علی سینا 133

ب: سخنان دکتر تومانیاس مسیحی 134

ج: سخنان دکتر صدرالدین شیرازی 135

ص:11

د: سخنان دکتر دبس 136

فصل پنجم: جواز استمناء 137

تولید نسل از راه دیگر 137

اگر صیغه را حرام نمی­کرد کسی زنا نمی­کرد 138

فصل ششم: دستورات دهگانه یا راههای پیشگشری از استمناء 139

راههای درمان استمناء 140

1- اجتناب از هرگونه تحریک مصنوعی 141

2- تهیه برنامه فشرده 143

3- توجه مخصوص به ورزش 144

4- باید عادتی جانشین عادتی گردد 145

5- پرهیز مطلق از تنهایی 146

6- ازدواج در اولین فرصت 146

7- تلقین و اراده 147

8- پرهیز کامل 148

9- تقویت عمومی و زژیم غذایی 148

10- استمداد از نیروهای ایمان و عقائد مذهبی 149

فصل هفتم: آیات دربارۀ استمناء 152

فصل هشتم: استمناء در روایات 153

سؤال مهم 154

فصل نهم: سخنان فقهاء و مراجع و صاحب جواهر الکلام 157

الف: استمناء در حج 157

ب: استمناء در ماه مبارک رمضان 157

ص:12

فصل دهم: تعزیر استمناء کننده 160

نتیجه گیری 160

منابع و مآخذ 162

ص:13

ص:14

یکی از مسائل مهمی که در زندگی زنان نقش مهمی دارد و اگر آن مسئله برای آنها به وجود نیاید افرادی مریض به حساب می­آیند مسئلۀ قاعدگی و رگل می باشد که در هر ماه زنان و دختران به آن مبتلا می شوند. در این مقاله بحث از این مسئله مهم و حیاتی زنان شده و زیانهای آمیزشی آن برای کسانی که در این دوره نزدیکی نمایند که از قرآن و پزشکی مباحثی را ارائه نموده­ایم.

ص:15

اعتدال و میانه­روی را پیش گرفته­اند و در این زمان با زنان هم غذا، هم حرف و حتی در بستر هم با هم می­خوابند ولی نزدیکی نمی­نمایند. که همان دخول باشد که در این زمان بر زنان حرام می­باشد که اگر کسی در این زمان با زنش مجامعت نماید باید کفاره بپردازد که به احکام آن در آخر این بخش می­پردازیم.

ص:16

معنای سیلان و جریان است. توجه کنیم که در آیه کلمه «محیض» دو بار تکرار شده که اولی مصدر میمی است و دومی اسم زمان است و علت تکرار هم همین است. در معجم مقاییس اللغه ، آمده است که این واژه ، در اصل به معنی خارج شدن آب قرمز از درختی است به نام سمره ، (سپس به عادت ماهیانه زنان اطلاق شده است) ولی در تفسیر فخر رازی آمده که حیض در اصل به معنی سیل است ، و لذا هنگامی که سیل جریان پیدا کند، گفته می شود حاض السیل ، و حوض را نیز به همین مناسبت حوض می­گویند که آب به سوی آن جریان پیدا می­کند.

ولی از گفته راغب در مفردات عکس این استفاده می شود که این واژه در اصل به معنی همان خون عادت است (سپس به معانی دیگر اطلاق شده ).

کلمه (محیض ) مانند کلمه (حیض ) مصدر (حاضت المراءة - تحیض) است ، و معنایش جریان خون معروفی است که صفات مخصوصی دارد، و زنان حائض آن صفات را می­شناسند، و چون این مصدر مختص زنان است لذااسم فاعل آن را مذکر هم می­آورند، و می­گویند زن حائض ، همچنانکه می گویند زن حامل .

2 - «اذی» به معنای رنج و آزار است چون زن در حال حیض در زحمت و آزار است.

و کلمه (اذی ) – به طوری که گفته اند - به معنای ضرراست ، لیکن این حرف قابل خدشه است ، چون اگر اذیت ضرر بود، باید صحیح باشد در مقابل نفع استعمال شود، همانطور که کلمه ضرر در مقابل کلمه نفع استعمال می­شود، و معلوم است که هیچ­وقت به جای دوای مضر نمی­گوییم:

ص:17

دوای موذی ، چون موذی یک معنای دیگری غیر مضر را افاده می­کند و به همین جهت است که خدای تعالی فرموده : (لن یضروکم الا اءذی).

و اگر فرموده بود: (لن یضروکم الا ضررا) کلام فاسد می شد، و نیز اگر کلمه (اذیت) را به معنای ضرر بگیریم آنگاه در امثال آیه : «ان الذین یوذون اللّه و رسوله» و آیه : «لم توذوننی و قد تعلمون انی رسول اللّه الیکم»

دچار اشکال می­شویم چون در اینگونه آیات کلمه (اذیت) ظهوری در معنای ضرر ندارد، پس ظاهر این است که کلمه (اذی) به معنای هر عارضه­ای باشد برای چیزی که ملایم با طبع آن نباشد، که این معنا به وجهی منطبق با معنای ضرر نیز هست .

و اینکه محیض را اذی خوانده ، به همان معنائی است که گفتیم ، چون خون حیض که به عادت زنان مربوط است ، از عمل خاصی حاصل می شود که طبیعت زن در مزاج خون طبیعی زن انجام می دهد، و مقداری از خون طبیعی او را فاسد، و از حال طبیعی خارج نموده ، و به داخل رحم می فرستد، تا بدین وسیله رحم را پاک کند، و یا اگر جنین در آن باشد، با آن خون جنین را غذا دهد، و یا اگر بچه بدنیا آمده ماده اصلی برای ساختن شیر جهت کودک را آماده سازد.

و بنابر آن تفسیری که کلمه (اذی) را به معنای ضرر گرفتند، محیض را هم به معنای جمع شدن با زنان در حال حیض گرفته ، و در معنای آیه گفته اند: از تو می پرسند آیا در چنین حالی جایز است با زنان جمع شد؟ جواب داده شده این عمل ضرر است ، و درست هم هست چون پزشکان گفته اند: طبیعت زن در حال حیض سرگرم پاک کردن رحم ، و آماده

ص:18

کردن آن برای حامله شدن است ، و جماع در این حال نظام این عمل را مختل می­سازد، و به نتیجه این عمل طبیعی یعنی به حمل (و به رحم زن) صدمه می­زند.(1)

3 - «اعتزال» کناره­گیری و در اینجا کناره گیری از همبستر شدن.

4 - «یطهرن» مضارع از طهر یطهر طهراً به معنای پاکی است و در اینجا به معنای قطع شدن خون حیض است و اگر «یطهّرن» با تشدید خوانده شود به معنای غسل کردن است.

جمله یطهرن به گفته بسیاری از مفسران به معنی پاک شدن زنان از خون حیض است ، و اما جمله فاذا تطهرن را بسیاری به معنی غسل کردن گرفته اند، بنابراین طبق جمله اول ، به هنگام پاک شدن از خون ، آمیزش جنسی جایز است هر چند غسل نکرده باشد و طبق جمله دوم ، تا غسل نکند جایز نیست .

ص:19

گفته می­شود که حکمش با حکم حیض فرق دارد و خون حیض و استحاضه غیر از خون نفاس است که از زنها در حال زایمان دفع می­شود.

در پاسخ به سؤال از حیض، چنین اظهار می دارد که حیض حالتی است که زن در آن حالت دچار ناراحتی و آزار و رنج است و بنابراین در این حالت باید آنها را به حال خود رها کرد و از همبستر شدن با آنها دوری نمود. اینکه می فرماید: از زنها در حال حیض کناره گیری کنید و به آنها نزدیک نشوید منظور همان پرهیز از همبستر شدن است به قرینه اینکه بلافاصله می فرماید: وقتی پاک شدند از همانجا که خدا فرمان داده در آیید یعنی با آنها همبستر شوید.

این حکم اسلامی حد وسط میان یهود و نصاری است یهودی­ها و همچنین اعراب جاهلی در حال حیض به کلی از زنها فاصله می­گرفتند و با آنها غذا نمی­خورند و در یک اطاق نمی خوابیدند و هر گونه تماسی را با آنها قطع می­کردند و مانند یک مریض جذامی محل خواب و ظرفهای آنها را جدا می­کردند. در مقابل آنها نصاری هیچ عکس العملی نشان نمی­دادند و حتی در حال حیض با زنها همبستر می شدند. این افراط و تفریط­ها به ضرر زنها بود کار یهود توهین به زنها و کار نصاری اذیت کردن به آنها بود.

اسلام حدّ وسط را برگزید و تنها همبستر شدن با زنها را ممنوع کرد که در حال حیض هم موجب رنج و اذیت زنها و هم باعث کثیف شدن خود آنها می شد و از این گذشته رحم زن در حال حیض نوعی شستشو می شود و با دفع خونهای کثیف، آماده برای حاملگی می شود و همبستر

ص:20

شدن در این حال علاوه بر کثافت ظاهری ممکن است به کارهای طبیعی رحم و فعالیت­های آن آسیب برساند و موجب بیماری زن شود.

این حکم تا وقتی ادامه دارد که زنها پاک شوند ولی باید دید که منظور از پاک شدن آنها چیست؟ آیا منظور قطع خون حیض است یا منظور انجام غسل حیض است؟ اگر کلمه «یطّهّرن» را بدون تشدید بخوانیم همانگونه که در قرائت معمول قرآن آمده است، منظور از آن قطع خون حیض است و چون خون قطع شد اگر چه غسل نکرده باشد ممنوعیت برداشته می شود ولی اگر این کلمه را «یطّهّرن» با تشدید بخوانیم، منظور انجام غسل است و تا غسل حیض را انجام نداده ممنوعیت باقی است. و این قرائتها هر دو متواتر است و لذا میان فقهاء در این مسأله اختلاف نظر وجود دارد ولی به نظر می­رسد که وجه دوم موافق با احتیاط است و ضمناً در جمله بعدی آیه آمده است: «فاذاتطهرن» که جواز همبستر شدن را به «تطهر» یعنی همان غسل کردن تعلیق نموده است.

پس از حصول پاکی از حیض ، آیه فرمان می دهد از آنجا که خدا دستور داده در آیید یعنی در همبستر شدن با زنها موازین شرعی را رعایت کنید و تنها در فکر اطفاء شهوت نباشید. در پایان می فرماید: خداوند بسیار توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست می­دارد. اشاره به اینکه اگر در اثر طغیان شهوت در حال حیض با زنان خود همبستر شدید و مرتکب این معصیت شدید از این عمل توبه کنید و خود را از آلودگی­های ظاهری و باطنی پاک نمایید که خدا توبه کنندگان و پاکان را دوست می­دارد.(1)

ص:21

ص:22

علامت برای این سندرم شناخته شده است که از جمله این علایم می توان به سر درد، کمردرد، ورم، آکنه، بدگمانی، خشونت، زودرنجی، کاهش اعتماد به نفس و حتی در موارد شدید اقدام به خودکشی را نام برد. نتایج مطالعات انجام گرفته در ایران نشان می­دهد کاهش کارایی و لذت نبردن از فعالیت های اجتمای از جمله عواملی هستند که بیشترین تداخل ار با عملکرد فردی- اجتماعی ایجاد می­کنند. این در حالی است که بسیاری از بانوان در کشور ما این سندرم را طبیعی می­دانند. اگر شما نیز مبتلا به PMS هستیی دانستن این موضوع که بسیاری از زنان مانند شما به این اختلال میتلا هستند و مشکل یک نقص به مشار نمی رود می تواند شما را امیدوارتر کند. هنوز علت این مشکل به درستی مشخص نیست اما بر هم خوردن تعادل بین هورمون­های جنسی زنانه و کمبود برخی مواد مغذی از جمله دلایلی هستند که تاکنون شناخته شده اند. دکتر معصومه خیرخواه عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا برخورداری از برنامه ورزشی مناسب، رژیم غذایی کم نمک و کم کافئین، استفاده از ترکیبات گیاهان دارویی مانند گل پامچال، رزماری، ملاس و تخم کتان، دریافت مکمل­های حاوی ویتامین B6 و E را در بهبود علائم آزاردهنده سندرم پیش از قاعدگی مؤثر دانسته و می گوید: ترجیحاً افراد مبتلا به این نوع علائم بهتر است به منظور رد سایر بیماری­هایی که دارای علائم مشابه هستند با پزشک خود مشاوره کنند.(1)

ص:23

ص:24

ص:25

ص:26

به گناه آلوده می­شدند، سپس از عمل خود نادم شده و ناراحت می­گشتند، برای اینکه راه بازگشت را به روی خود بسته نبینند و از رحمت حق مایوس نشوند، طریق توبه را به آنها نشان می­دهد.(1)

زنان در هر ماه به مدت حد اقل سه روز و حد اکثر ده روز قاعده می­شوند و آن عبارت از خونی است که با اوصاف خاصی که در کتب فقه آمده از رحم زن خارج می­گردد، زن را در چنین حال حائض و آن خون را خون حیض می­گویند، آیین کنونی یهود و نصارا احکام ضد یکدیگر در مورد آمیزش مردان با چنین زنانی دارند که برای هر کس حالت استفهام ایجاد می­نماید

جمعی از یهود می­گویند: معاشرت مردان با اینگونه زنان مطلقاً حرام است هر چند که به صورت غذا خوردن سر یک سفره و یا زندگی در یک اطاق باشد مثلا می­گویند جائی که زن حائض بنشیند مرد نباید بنشیند، اگر نشست باید لباس خود را بشوید و الا نجس است ، و نیز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را باید شستشو دهد، به طور خلاصه زن را در این مدت یک موجود ناپاک و لازم الاجتناب می­دانند.

در مقابل این گروه نصارا هستند که می­گویند: هیچ گونه فرقی میان حالت حیض زنان و غیر حیض نیست ، همه­گونه معاشرت حتی آمیزش جنسی با آنان بی مانع است !

مشرکین عرب به خصوص آنها که در مدینه زندگی می­کردند، کم و بیش به خلق و خوی یهود انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند یهود رفتار می­کردند و در زمان عادت ماهیانه از آنها جدا می­شدند، همین اختلاف در آیین

ص:27

و افراط و تفریط­های غیر قابل گذشت سبب شد که بعضی از مسلمانان از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این باره سئوال کنند، در پاسخ آنان این آیه نازل شد.

ص:28

ص:29

که آیا ذوب شدن فلزات بر اثر حرارت است یا علتی دیگر دارد و خواه و ناخواه امور صنعت از بین می­رود. و همچنین علم دین، زیرا هیچ کس نمی­داند که نماز و زکات ودیگر دستورات دینی اسباب و عوامل سعادت اخروی می­باشند و نمی­داند که علت ارسال پیامبران و تعیین امامان و دیگر مسائل اعتقادی لطف پروردگار است...(1)

بنابراین، لازم است برای هر رویداد مادی علت و عاملی باشد، همان­طور که در هر جا آتش سوزی ببینیم ، بدون شک و تردید حکم می­کنیم که آتشی و یا اصطکاکی و یا عاملی وجود داشته است. همچنین می­دانیم که زاد و ولد، به جز راه انتقال نطفۀ مرد به رحم زن ( از جمله تلقیح نطفۀ مرد و زن در خارج رحم به صورت مصنوعی) و سیر تکاملی آن تا وقتی که به صورت جنینی در آید ، ممکن نیست و می بایست زوج و زوجۀ جوان دارای اعتدال مزاج باشند، شوهر پیرمردی فرتوت و زن نیز پیره زنی از کارافتاده نباشد که از فرط زمین گیر شده باشد و یا اینکه یائسه و نازا باشد و همچنین دیگر شرائط لازمه ... .

آری نظام علیت و معلولیت، سببیت و مسببیت قانونی فراگیر در تمامی ممکنات است، اما نه بدان­گونه که دست قانونگذار را بسته باشد و از دخالت و تصرف در ملک خویش به گونه­ای دیگر بازش داشته باشد، چنانکه قرآن مجید در پاسخ به قوم یهود می­گوید: بلکه دست­های خداوند متعال باز و گشوده است و به هرگونه که بخواهد دخالت کرده اشیاء را دگرگون می­سازد. و همان قانون عام و فراگیر، تحت قدرت قاهره و ارادۀ

ص:30

مسلط او خاضع و سرسپرده است، چنانکه این مطلب از فرمایش مولایمان حضرت علی بن الحسین علیهما السلام استفاده می­شود و در آنجا که فرمود:

« ذلت لقدرتک الصعاب و تسبب بلطفک الاسباب»(1)

یا اینکه در برخی از دعاهای دیگر آمده است:

« یا مسبب الاسباب من غیر سبب»

و همچنین در قرآن مجید داستان­ها و حکایات و رویدادهایی نقل شده که بر طبق جریان عادی و مشهور طبیعت و بر طبق نظام علت و معلولی نیست، مانند حامله شدن حضرت مریم علیها السلام در حالی که دست هیچ انسانی به او نرسیده بود و یا همانند حامله شدن ساره به اسحاق علیه السلام زمانی که پیر و از کار افتاده بود، و یا باردار شدن زن زکریا علیه السلام به یحیی علیه السلام با اینکه یائسه شده بود و نمونه­هایی دیگر از این قبیل معجزات و خوارق عادات که قرآن مجید برای عده­ای از پیامبران بزرگ اثبات می­کند، مانند معجزات حضرت نوح، هود، صالح، ابراهیم، لوط، داوود، سلیمان، موسی و عیسی و حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم ، که همه آنها امور خارق العاده و بر خلاف جریان معمولی طبیعت بودند.(2)

ص:31

با توجه به این گفتار برای خوانندگان گرامی بطلان این سخن ثابت می­شود که گفته اند: حیض در زنان از لوازم خلقت است و نبود آن در یک زن نقصانی در خلقت او به شمار می­آید و عادت ماهانه نشانه و سببی است برای زایمان و باردار بودن، زیرا می گوئیم: خروج از تنگاهای طبیعت نقص شمرده نمی­شود، بلکه چه بسا خود کرامتی محسوب شود. به علاوه ، خون حیض خود نوعی آلودگی و نجاست است و خداوند آن را موجب آزار و اذیت دانسته چنانکه می فرماید:« قل هو اذی»(1) که ناپاکی و آلودگی آن موجب آزار است، زیرا زنان به هنگام بروز عادت ماهانه دچار خجالت و سرافکندگی می­شوند و خوششان نمی­آید که به همه کس، هر چند نزدیکترین افراد فامیل باشد، گفته شود. گاهی هم ضعف و سستی در آنها به وجود می­آید و به همین جهت در این ایام نماز و روزه از آنها ساقط می­شود و ایستادن وتوقف در مساجد بر آنها حرام می­گردد و دیگر احکامی که در کتب فقهی ذکر شده، تا جایی که گفته شده در آن دوران از ایمانشان کاسته شده و «ناقصه­الایمان» می­شوند، چنانکه حضرت علی علیه السلام این مطلب را فرموده­اند: « نقصان ایمان آنان به خاطر رفع تکلیف نماز و روزه در ایام عادت ماهانه­شان می­باشد»(2)

بنابراین، خداوند متعال بر بانوی جهان حضرت فاطمه علیها السلام تفضل کرده و او را کرامت بخشیده است که بتواند بدون دیدن خون حیض مبتلا شدن به عادت ماهانه به طور کامل و صحیح زایمان کند واین خود فضیلتی والا و پاکی فوق العاده­ای در ذات پاک آن حضرت که سلام و درود خداوند بر او

ص:32

باد بوده است و خود نشان از آن دارد که خداوند متعال راضی نشده است که آن حضرت، که بانوی زنان جهان از اولین و آخرین است، به این پلیدی و یا دیگر ناپاکی­های ظاهری و باطنی آلوده باشد، همان­گونه که دربارۀ آن حضرت فرمود:

« انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً»(1)

و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است که به عایشه فرمود: ای حمیرا! فاطمه مانند دیگر زنان آدمیزاد نیست. او مانند دیگران معلول و بیمار نمی­شود.(2)

روایات درباره حضرت زهرا علیها السلام که خون حیض و نفاس نمی­دیدند بسیار است ما به همین­ها بسنده می­نماییم).

کسانی که خواهان تفصیل بیشتری در این مورد هستند می­توانند به کتاب « الامام علی بن ابی طالب»، اثر آیت الله شیخ احمد رحمانی همدانی قدس سره در بحث آیۀ تطهیر مراجعه کنند.

ص:33

آزاد گشته، لباس­های سرخ پوشیده و خود را زینت کرده و معطر ساختند و سپس در بلاد و شهرها پراکنده شدند، با مردان همنشین شده و در اعیاد با آنها همراه بوده و در صفوف آنها در آمده و کاملاً با مردان آمیزش پیدا نمودند در چنین وقتی حق تعالی آنها را مبتلا ساخت به دیدن حیض در هر سال، خون حیض این زنان از آنها جاری گشت لذا مجبور شدند که از بین مردان خارج شوند، همان طوری که ذکر شد ایشان در هر ماه یک بار حیض می دیدند حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی ایشان را مشغول به حیض و کثرت شهوتشان فرمود و سایر زنان که عمل ایشان را انجام نداده بودند در هر سال یک بار حیض می­شدند، سپس حضرت فرمودند:

پسران آن زنان که در هر ماه حیض می­شدند با دختران این زنان که سالی یک مرتبه به آن مبتلا می­گردیدند ازدواج نموده و بدین ترتیب بین طائفه امتزاج برقرار گردید و دخترانی که از این وصلت و ازدواج متولد شدند جملگی در هر ماه یک بار حیض می­دیدند باری فرزندان زنانی که در هر ماه یک بار حیض می­شدند زیاد گردیدند و جهتش آن بود که حیض آنها مستقیم و متعادل بود و در مقابل زنانی که در هر سال یک بار حائض می­شدند چون مبتلا به فساد خون بودند فرزندانشان کم بود و از این رو نسل آن زنان زیاد و نسل این­ها اندک گردید. (1)

ص:34

ص:35

حضرت فرمود: چه شده به او؟ خدای موفقش ننماید، همانا زن عمران گفت: « خدایا! آنچه در رحم دارم بر تو نذر کردم که «محرّر» ( و آزاد برای خدمت به خانۀ تو) باشد» و آنکه به مسجد نذر شده هرگز از آن خارج نمی­شود، چون او مریم را زائید. گفت: «خدایا من او را دختر آوردم... و پسر همانند دختر نیست».

و چون زائید او را به مسجد برد، و چون به سن زنها رسید و زن شد از مسجد بیرون برده شد، پس او چه وقت پیدا می کرد تا نمازهایش را قضا نماید، و حال آن که همۀ عمرش در مسجد بود؟(1)

ص:36

ص:37

ص:38

مسأله432 : زنی که شک دارد یائسه شده یا نه، اگر خونی ببیند و نداند حیض است یا نه باید بنا بگذارد که یائسه نشده است.

مسأله433 : مدت حیض کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نمی­شود و اگر مختصری هم از سه روز کمتر باشد، حیض نیست.

مسأله434 : باید سه روز اوّل حیض پشت سرهم باشد، پس اگر مثلاً دو روز خون ببیند و یک روز پاک شود و دوباره یک روز خون ببیند حیض نیست.

مسأله435 : لازم نیست در تمام سه روز خون بیرون بیاید، بلکه اگر در ابتدا، خون بیرون بیاید ولی بعداً در فرج خون باشد کافی است، و چنانچه در بین سه روز مختصری پاک شود و مدت پاک شدن به قدری کم باشد که بگویند در تمام سه روز در فرج خون بوده باز هم حیض است.

مسأله436 : لازم نیست شب اول و شب چهارم را خون ببیند ولی باید در شب دوم و سوم خون قطع نشود، پس اگر از طلوع آفتاب روز اول تا غروب روز سوم پشت سرهم خون بیاید، یا در وسطهای روز اول شروع شود و در همان موقع از روز چهارم قطع شود و در شب دوم و سوم هم هیچ خون قطع نشود، حیض است.

مسأله437 : اگر سه روز پشت سر هم خون ببیند و پاک شود، چنانچه دوباره خون ببیند و روزهایی که خون دیده و در وسط پاک بوده روی هم از ده روز بیشتر نشود روزهائی هم که در وسط پاک بوده حیض است.

مسأله438 : اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون دمل است یا خون حیض، چنانچه نداند دمل در طرف چپ است یا طرف راست در صورتی که ممکن باشد مقداری پنبه داخل کند و

ص:39

بیرون آورد پس اگر خون از طرف چپ بیرون آید، خون حیض است و اگر از طرف راست بیرون آید خون دمل است.

مسأله439 : اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون حیض است یا زخم، اگر قبلاً حیض بوده حیض و اگر پاک بوده پاک قرار دهد، و چنانچه نمی­داند پاک بوده یا حیض همه چیزهایی را که بر حائض حرام است ترک کند و همه عبادت­هایی که زن غیر حائض انجام می­دهد به جا آورد.

مسأله440 : اگر خونی ببیند و شک کند که خون حیض است یا نفاس، چنانچه شرایط حیض را داشته باشد، باید حیض قرار دهد.

مسأله441 : اگر خونی ببیند و نداند خون حیض است یا بکارت، باید خود را وارسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده، حیض است.

مسأله442 : اگر کمتر از سه روز خون ببیند و پاک شود و بعد از سه روز دوباره خون ببیند، و سه روز ادامه داشته باشد خون دوّم حیض است و خون اوّل حیض نیست.

احکام حائض

مسأله443 : چند چیز بر حائض حرام است:

اوّل: عبادت­هایی که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود، ولی بجا آوردن عبادت­هایی که وضو و غسل و تیمم برای آنها لازم نیست، مانند نماز میّت، مانعی ندارد.

ص:40

دوّم: تمام چیزهایی که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.

سوّم: جماع کردن در فرج، که هم برای مرد حرام است و هم برای زن، اگرچه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید بلکه احتیاط واجب آن است که مقدار کمتر از ختنه گاه را هم داخل نکند و وطی کردن در دُبُر زن حائض، اگر راضی باشد، کراهت شدیده دارد.

مسأله444 : جماع کردن در روزهایی هم که حیض زن قطعی نیست ولی شرعاً باید برای خود حیض قرار دهد حرام است. پس زنی که بیشتر از ده روز خون می­بیند و باید به دستوری که بعداً گفته می­شود روزهای عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، شوهرش نمی­تواند در آن روزها با او نزدیکی نماید.

مسأله445 : اگر شماره روزهای حیض زن به سه قسمت تقسیم شود و مرد در قسمت اوّل آن، با زن خود در قُبُل جماع کند، بنابر احتیاط واجب باید هیجده نخود طلا کفّاره به فقیر بدهد و اگر در قسمت دوّم جماع کند، نه نخود طلا و اگر در قسمت سوّم جماع کند، باید چهار نخود و نیم بدهد. مثلاً زنی که شش روز خون حیض می­بیند، اگر شوهرش در شب یا روز اوّل و دوّم با او جماع کند باید هیجده نخود طلا بدهد و در شب یا روز سوّم و چهارم نه نخود و در شب یا روز پنجم و ششم باید چهار نخود و نیم بدهد.

مسأله446 : وطی در دُبُر زن حائض، کفاره ندارد.

مسأله447 : اگر قیمت طلا در وقتی که جماع کرده با وقتی که می­خواهد به فقیر بدهد فرق کرده باشد، باید قیمت وقتی را که می خواهد به فقیر بدهد حساب کنید.

ص:41

مسأله448 : اگر کسی هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوّم حیض، با زن خود جماع کند، باید هر سه کفاره را که روی هم سی و یک نخود و نیم می­شود بدهد.

مسأله449 : اگر انسان بعد از آن که در حال حیض جماع کرده و کفاره آن را داده دوباره جماع کند باز هم باید کفاره بدهد.

مسأله450 : اگر با زن حائض چند مرتبه جماع کند و در بین آنها کفاره ندهد احتیاط واجب آن است که برای هر جماع یک کفاره بدهد.

مسأله451 : اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده، باید فوراً از او جدا شود و اگر جدا نشود بنابر احتیاط واجب باید کفاره بدهد.

مسأله452 : اگر مرد با زن حائض زنا کند یا با زن حائض نامحرمی به گمان این­که عیال خود او است جماع نماید، احتیاط واجب آن است که کفاره بدهد.

مسأله453 : کسی که نمی­تواند کفاره بدهد بنابراحتیاط باید به اندازه سیرشدن یک فقیرگرسنه: صدقه بدهد و اگر نمی تواند استغفار کند و هروقت توانست باید کفاره را بدهد.

مسأله454 : طلاق دادن زن در حال حیض، به طوری که در کتاب طلاق گفته می­شود باطل است.

مسأله455 : اگر زن بگوید: حائضم یا از حیض پاک شده­ام، باید حرف او را قبول کرد.

مسأله456 : اگر زن در بین نماز حائض شود، نماز او باطل است.

مسأله457 : اگر زن در بین نماز شک کند که حائض شده یا نه، نماز او صحیح است ولی اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز حائض شده نمازی که خوانده باطل است.

ص:42

مسأله458 : بعد از آن که زن از خون حیض پاک شد، واجب است برای نماز و عبادتهای دیگری که باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود، غسل کند. و دستور آن مثل غسل جنابت است ولی برای نماز پیش از غسل یا بعد از آن بهتر است وضو هم بگیرد و اگر پیش از غسل وضو بگیرد افضل است.

مسأله459 : بعد از آن که زن از خون حیض، پاک شد، اگرچه غسل نکرده باشد، طلاق او صحیح است، و شوهرش هم می­تواند با او جماع کند، ولی احتیاط مستحب آن است که پیش از غسل از جماع با او خودداری نماید. اما کارهای دیگری که در وقت حیض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن، تا غسل نکند بر او حلال نمی­شود.

مسأله460 : اگر آب برای غسل کافی نباشد ولی به اندازه­ای باشد که بتواند وضو بگیرد، باید وضو بگیرد و عوض غسل تیمم نماید، و اگر به اندازه هیچ یک از آنها آب ندارد، باید دو تیمّم کند، یکی بدل از غسل و دیگری بدل از وضو.

مسأله461 : نمازهای یومیه­ای که زن در حال حیض نخوانده قضا ندارد. ولی روزه­های واجب را باید قضا نماید.

مسأله462 : هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند که اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض می­شود باید فوراً نماز بخواند.

مسأله463 : اگر زن نماز را تأخیر بیندازد و از اوّل وقت به اندازه انجام واجبات یک نماز بگذرد و حائض شود، قضای آن نماز بر او واجب است، ولی در تند خواندن و کند خواندن و چیزهای دیگر باید ملاحظه حال خود را بکند؛ مثلاً زنی که مسافر نیست اگر اول ظهر نماز نخواند، قضای

ص:43

آن در صورتی واجب می شود که به مقدار خواندن چهار رکعت نماز به دستوری که گفته شد از اوّل ظهر بگذرد و حائض شود، و برای زنی که مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو رکعت کافی است و نیز باید ملاحظه تهیه شرایطی را که دارا نیست بنماید. پس اگر به مقدار فراهم آوردن آن مقدمات و خواندن یک نماز بگذرد و حائض شود قضا واجب است وگرنه واجب نیست.

مسأله464 : اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاک شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات دیگر نماز مانند تهیّه کردن لباس یا آب کشیدن آن و خواندن یک رکعت نماز یا بیشتر از یک رکعت وقت داشته باشد، باید نماز را بخواند و اگر نخواند باید قضای آن را به جا آورد.

مسأله465 : اگر زن حائض به اندازه غسل وقت ندارد ولی می تواند با تیمم نماز را در وقت بخواند آن نماز بر او واجب نیست، اما اگر گذشته از تنگی وقت تکلیفش تیمم است مثل آن که آب برایش ضرر دارد، باید تیمم کند و آن نماز را بخواند.

مسأله466 : اگر زن حائض بعد از پاک شدن شک کند که برای نماز وقت دارد یا نه، باید نمازش را بخواند.

مسأله467 : اگر به خیال این که به اندازه تهیه مقدمات نماز و خواندن یک رکعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته، باید قضای آن نماز را به جا آورد.

مسأله468 : مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی تواند وضو

ص:44

بگیرد تیمم نماید و در جای نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.

مسأله469 : خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جایی از بدن به حاشیه و مابین خط­های قرآن و نیز خضاب کردن به حنا و مانند آن برای حائض مکروه است.(1)

ص:45

ص:46

ص:47

مثل می­کنند و اگر این دو ماده نباشند نسل آن حیوان منقطع می­شود و برای این دو ماده در نر جای معین و مشخص قرار داده و در ماده هم همینطور و نیز محل معین و مشخصی برای اختلات این دو ماده قرار داده و بعد از اختلال هم جای معین و مشخصی برای نشو و نما قرار داده تا آن وقت که «مثل» از نظر خلقت کامل شود و غرض از خلقت این دو ماده (تولید مثل) به دست آید.

این: عالم خلقت تکوینی حیوانات توالدی هستند و اگر یکی از این مراتب جا به جا شود این نطفه که خدا خلق کرده برای بقاء نسل ضایع می­شود. در حیوانات دیگر غیر انسان چون عقل ندارند عالم تشریع ندارند اما انسان چون عقل دارد علاوه بر عالم تکوین عالم تشریع هم دارد و عالم تشریع هم مثل عالم تکوین است و به اندازه سر سوزنی نباید جا به جا شود. اگر جابجا شد غرض از خلقت (تولید مثل) ضایع و کان لم یکن می شود انسان مسئول است و در عالم ازدواج اگر به همان ترتیب که درعالم تکوین گفته شد (البته با مجوز شرعی) رفتار شد غرض از خلقت (تولید مثل) تضییع نشده و انسان مسئول نیست و الا ( اگر جابجا شد) مثل مساحقه و لواط و استمناء شد انسان مسئول است چون نطفه که خدا خلق کرده برای بقاء نسل آن را ضایع و کان لم یکن کرده علاوه می­شود بر اینها عدم تمایل به جنس مخالف و تولید امراض گوناگون و عقیم شدن چون نطفه در غیر محل ریخته می­شود و اسلام در مورد لواط مجازات سنگینی قرار داده حتی تا سر حد اعدام.

ص:48

و در اینجا ما به راه­های پیشگیری از این اعمال شنیع می­پردازیم و مورد بحث و بررسی قرار داده این امور خطرناک را برای فردی که وارد آن صحنه شود و خود را به آن آلوده نماید و از راه روایات و جامعه شناسی و دیگر طرق دیگری به این مبحث پرداخته­ایم و زمینه­ای مبتلا شدن به آن و راه­های جلوگیری از آن بیان نموده­ایم و راه­های صحیح ارضای میل جنسی اشاره شده است.

ص:49

ممکن است واقعی باشد؛ همان گونه که ممکن است خیالی باشد؛ به این معنا که فرد در واقع نیازی ندارد؛ اما خیال می­کند که نیازمند است. غریزه و میل جنسی نیز بخشی از غرایز انسانی است و هنگامی که در انسان شکل گرفت، باید آن را برآورده کرد؛ از این رو ارضای میل جنسی، عبارت است از رفع نیاز از غریزه.(1)

ص:50

انجام می­شود که این خود دو گونه است: گاهی با موجود زنده غیر انسان است و گاهی به وسیله انسان. آن­گاه که بوسیله انسان است، دو صورت دارد: گاهی به وسیله خود فرد انجام می­شود که «خودارضایی» نام دارد . خودارضایی در مردها به «استمناء» و در زن­ها به « استشهاء» معروف است. گاهی ارضا به وسیله فرد دیگری تحقق می­یابد؛ این هم دو قسم است:

1- هر دو هم جنس باشند که به «هم جنس بازی» مشهور می­باشد به این عمل در مردان «لواط» و در زنان «مساحقه» گفته می­شود.

2- غیر هم جنس باشد که در این صورت اگر عمل جنسی آن دو طبق موازین قانونی و شرعی صورت می­گیرد، به آن «ازدواج»، اگر خارج از موازین و مقررات باشد، به آن «زنا» گفته می­شود.

ص:51

است که انسان غرایز و امیال خود را سرکوب کند و از روی ناچاری و اضطرار آن­ها را ارضا نماید؟(1)

آیت الله ابراهیم امینی معتقد است:

نیاز جنسی مانند نیاز به آب و غذاست. مگر به یک انسان گرسنه یا تشنه می­توان گفت: از خوردن آب و غذا خودداری کن؟ مگر کار دیگری حتی ورزش و تفریح و بازی می­تواند انسان گرسنه و تشنه را از فکر غذا و آب منصرف سازد؟ نیاز جنسی مانند گرسنگی و تشنگی ؛ بلکه به مراتب شدیدتر و نیرومندتر از آن­ها می­باشد. اگر از طریق مشروع ارضا نشد، ممکن است جوان را به سوی انحراف و گناه بکشد و مهار کردن آن بسیار دشوار است... . بر فرض این که جوان توانست با نیروی ایمان و عفت و حیاء غریزۀ نیرومند جنسی را مهار کند و دامن خود را به گناه آلوده نسازد؛ اما با عواقب سوء روانی و جسمانی آن چه باید کرد؟ بنابر این در سنین معین جز ازدواج چاره­ای نیست.(2)

از ظاهر آیات و روایات نیز استفاده می­شود که اصل اولیه در نیازهای طبیعی، ارضا کردن آن است؛ از این رو اشباع انگیزه­ها امری طبیعی است که به اقتضای وجود و سرشت انسان صورت می پذیرد و ادامۀ زندگی و بقای نوع به اشباع آنها بستگی دارد؛ از این جهت احکام و فرمان­های موجود در قرآن و سنت در خصوص این انگیزه­ها، با فطرت انسان

ص:52

هماهنگی دارد و اشباع آن­ها را می پذیرد و به آن­ها اقرار می­کند و در حدودی که شرع مقدس اجازه می­دهد، خواهان اشباع آن­هاست.

تنها راه صحیح ارضای نیاز جنسی در انسان ازدواج است، چه دائم و چه موقت. البته منظور ما از ازدواج، پیوند زناشویی بین دو جنس مذکر و مونث می باشد، نه ازدواج هم جنس با هم که امروزه در بعضی از کشورها نوعی ازدواج به حساب می آید و حتی به صورت قانونی در آمده است.

ص:53

ص:54

ص:55

و یک نوع بیماری روانی است که اگر به آن ادامه داده شود روز به روز تشدید می­گردد و نتیجه­اش بی میلی به (جنس مخالف ) و اشباع ناسالم از طریق (جنس موافق ) است .

این گونه روابط نامشروع در ارگانیسم بدن انسان و حتی در سلسله اعصاب و روح اثرات ویرانگری دارد: مرد را از یک مرد کامل بودن ، و زن را از یک زن کامل بودن ساقط می­کند، به طوری که چنین زنان و مردان همجنس باز، گرفتار ضعف جنسی شدید می­شوند و قادر نیستند پدر و مادر خوبی برای فرزندان آینده خود باشند و گاه قدرت بر تولید فرزند را به کلی از دست می­دهند.

افراد (همجنس گرا) تدریجاً به انزوا و بیگانگی از اجتماع و سپس بیگانگی از خویشتن رو می­آورند، و گرفتار تضاد پیچیده روانی می­شوند، و اگر به اصلاح خویش نپردازند ممکن است به بیماری­های جسمی و روانی مختلفی گرفتار شوند.

به همین دلیل و به دلائل اخلاقی و اجتماعی دیگر، اسلام شدیدا همجنس گرایی را در هر شکل و صورت تحریم کرده ، و برای آن مجازاتی شدید که گاه به سرحد اعدام می­رسد قرار داده است .

موضوع مهم این است که بی بندوباری و تنوع طلبی بیمارگونه دنیای متمدن مادی ، بسیاری از پسران و دختران را به سوی این انحراف بزرگ می­کشاند، نخست پسران را تشویق به لباس­های جلف و زنانه و خودآرایی مخصوص و دختران را به لباس­های پسرانه دعوت می کند، و از اینجا انحراف و همجنس گرایی شروع می­شود تا جایی که به وقیح­ترین اعمال در این زمینه ، شکل

ص:56

قانونی می­دهند و از هرگونه پیگرد و مجازات برکنار می­دادند که قلم از شرح و وصف آن شرم دارد.(1)

ص:57

6- آزادی فردی در ارتباط ، معاشقه و شوخی با هم جنس.

7- تماس جسمی با هم جنس

8- زیاد نشستن در توالت.

9- نا رضایتی از تجربۀ جنسی گذشته با جنس مخالف.

در یک تحقیق این نتیجه به دست آمده است که زنان و مردان هم جنس خواه مورد پژوهش، در دوران کودکی و نوجوانی چندان هم از تجارت دیگر جنس خواهی بی­بهره نبودند. فرقی که آنان ازاین لحاظ با همگنان دگر جنس خواه خود داشتند، این بود که این تجربه­ها را مایه خشنودی نیافته بودند.

10- ارتباط ضعیف با پدر

در همین پژوهش نتیجه گرفته­اند که در مورد زنان و مردان مورد پژوهش ، به نظر می­رسید که ارتباط ضعیف با پدر نقش بیشتری در مستعد ساختن آنان به هم جنس خواهی آنان داشته است تا کیفیت ارتباطشان با مادر.

این بررسی نشان می­دهد که تداوم در خور توجهی بین احساسات جنسی دوران کودکی فرد و رجحان جنسی او در دورۀ بزرگسالی وجود دارد بر خلاف نظر رایجی که در آن پدر و مادر به گونه­ای مسئول هم جنس خواهی فرزند خود شناخته می­شوند، این تحقیق نشان می­دهد در تعیین رجحان جنسی، پدر و مادر نقش مهمی ندارند. رجحان جنسی به الگوی پیچیده­ای از احساسات و واکنش­های خود کودک بستگی دارد که هنوز به آن پی نبرده­ایم.(1)

ص:58

ص:59

ناشناس بودن شرکای جنسی به مراتب خطر بیشتری نسبت به تعداد آنها محسوب می­شود زیرا پیگیری راه اپیدمیولوژیک را بسیار مشکل می­کند.

بسیار از بیماریها ممکن است به صورت بی علامت در فردی موجود باشند به همین دلیل این افراد هرگز دنبال درمان نخواهند رفت و بسیاری افراد دیگر را آلوده می­کنند.

دلایل دیگری نیز برای انتقال بیماری در این گروه وجود دارد که شامل:

-کمبود ایمنی به صورت بالقوه در بعضی از همجنس بازان مرد وجود دارد.

- ارزیابی غیر دقیق بعضی از پزشکان که نه عامل اتیولوژیک در پیگیری و نه بیمار را به عنوان همجنس باز شناسایی می­کنند.

- نقش آلت تناسلی مردانه به عنوان یک ابزار آسیب رسان به مخاط و انتقال دهنده عامل بیماری زا.

ص:60

ص:61

ص:62

و در سوره عنکبوت آیه 29 از زبان لوط چنین آمده است که به آنها می­گوید: انکم لتاتون الرجال و تقطعون السبیل؛ شما به سراغ مردان می روید و راه فطرت و نسل انسان را قطع می­کنید.»

به این ترتیب این عمل زشت تحت عنوان اسراف ، خبیث ، فسق ، تجاوز، جهل ، قطع سبیل مطرح شده است .

اسراف از این نظر که آنها نظام آفرینش را در این امر فراموش کرده و از حد تجاوز نمودند و تعدی نیز به همین خاطر بر آن اطلاق شده است .

خبیث به معنی کار یا چیز آلوده­ای است که طبع سالم آدمی از آن تنفر دارد، و چه عملی از این عمل تنفر آمیزتر است .

فسق به معنی خروج از اطاعت پروردگار و برهنگی از شخصیت انسانی است که از لوازم حتمی این کار است.

جهل به خاطر بی­خبری از عواقب شومی است که این عمل برای فرد و جامعه دارد.

و بالاخره قطع سبیل نتیجه شوم این عمل را که در صورت گسترش منتهی به قطع نسل انسانی می­گردد، چرا که تدریجاً علاقه به جنس موافق جانشین علاقه طبیعی به جنس مخالف می­شود می­باشد.

ص:63

ص:64

تدریجا در او پیدا می­شود، و هر دو گرفتار ضعف مفرط جنسی و به اصطلاح سرد مزاجی می­شوند، به طوری که بعد از مدتی قادر به آمیزش طبیعی (آمیزش با جنس مخالف ) نخواهند بود.

با توجه به اینکه احساسات جنسی مرد و زن هم در ارگانیسم بدن آنها مؤثر است و هم در روحیات و اخلاق ویژه آنان ، روشن می­شود که از دست دادن احساسات طبیعی تا چه حد ضربه بر جسم و روح انسان وارد می­سازد، و حتی ممکن است افرادی که گرفتار چنین انحرافی هستند، چنان گرفتار ضعف جنسی شوند که دیگر قدرت بر تولید فرزند پیدا نکنند.

این­گونه اشخاص از نظر روانی غالباً سالم نیستند و در خود یکنوع بیگانگی از خویشتن و بیگانگی از جامعه­ای که به آن تعلق دارند احساس می­کنند.

قدرت اراده را که شرط هر نوع پیروزی است تدریجاً از دست می­دهند، و یکنوع سرگردانی و بی تفاوتی در روح آنها لانه می­کند.

آنها اگر به زودی تصمیم به اصلاح خویشتن نگیرند و حتی در صورت لزوم از طبیب جسمی یا روانی کمک نخواهند و این عمل به صورت عادتی برای آنها در آید، ترک آن مشکل خواهد شد، ولی در هر حال هیچ وقت برای ترک این عادت زشت دیر نیست ، تصمیم می­خواهد و عمل .

به هر حال سرگردانی روانی تدریجا! آنها را به مواد مخدر و مشروبات الکلی و انحرافات اخلاقی دیگر خواهد کشانید و این یک بدبختی بزرگ دیگر است .

جالب اینکه در روایات اسلامی در عباراتی کوتاه و پر معنی اشاره به این مفاسد شده است ، از جمله در روایتی از امام صادق علیه السلام می­خوانیم که ، کسی از او سؤ ال کرد لم حرم الله اللواط: چرا خداوند لواط را حرام کرده

ص:65

است فرمود: «من اجل انه لو کان اتیان الغلام حلالا لاستغنی الرجال عن النساء و کان فیه قطع النسل و تعطیل الفروج و کان فی اجازه ذلک فساد کثیر»

« اگر آمیزش با پسران حلال بود مردان از زنها بی نیاز (و نسبت به آنان بی میل) می­شدند، و این باعث قطع نسل انسان می­شد و باعث از بین رفتن آمیزش طبیعی جنس موافق و مخالف می­گشت و این کار مفاسد زیاد اخلاقی و اجتماعی بخ بار می­آورد.»(1)

ذکر این نکته نیز قابل توجه است که اسلام یکی از مجازات­هایی را که برای چنین افرادی قائل شده آن است که ازدواج خواهر و مادر و دختر شخص مفعول بر فاعل حرام است ، یعنی اگر چنین کاری قبل از ازدواج صورت گرفته شد، این زنان برای او حرام ابدی می­شوند.

کشیده شدن افراد به اینگونه انحراف جنسی علل بسیار مختلفی دارد و حتی گاهی طرز رفتار پدر و مادر با فرزندان خود، و یا عدم مراقبت از فرزندان همجنس ، و طرز معاشرت و خواب آنها با هم در خانه ممکن است از عوامل این آلودگی گردد.

گاهی ممکن است انحراف اخلاقی دیگر سر از این انحراف بیرون آورد.

قابل توجه این که در حالات قوم لوط می­خوانیم که عامل آلودگی آنها به این گناه این بود که آنها مردمی بخیل بودند و چون شهرهای آنها بر سر راه کاروان­های شام قرار داشت و آنها نمی خواستند از میهمانان و عابرین پذیرایی کنند در آغاز چنین به آنها وانمود می­کردند که قصد تجاوز جنسی به آنان

ص:66

دارند تا میهمانان و عابرین را از خود فرار دهند، ولی این عمل تدریجاً به صورت عادت برای آنها در آمد و تمایلات انحراف جنسی تدریجاً در وجود آنها بیدار شد و کارشان به جایی رسید که از فرق تا قدم آلوده شدند.

حتی شوخی­های بی­موردی که گاهی در میان پسران و یا دختران نسبت به همجنسان خود می­شود گاهی انگیزه کشیده شدن به این انحرافات می­گردد، به هر حال باید به دقت مراقب این­گونه مسائل بود، و آلودگان را به سرعت نجات داد و از خدا در این راه توفیق طلبید.(1)

در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می­خوانیم : «لا یجد ریح الجنه زنوق ، و هو المخنث !»

« بوی بهشت به مشام کسی که مورد همجنس­گرایی واقع می­شود نخواهد رسید!»

در حدیث دیگری از حضرت علی علیه السلام می­خوانیم که لواط را در سر حد کفر معرفی فرموده است. (2)

در حدیثی از امام علی بن موسی الرضا علیه السلامدر فلسفه تحریم همجنس گرایی چنین آمده است :

«علة تحریم الذکران للذکران ، و الاناث للاناث ، لما رکب فی الاناث و ما طبع علیه الذکران ، و لما فی اتیان الذکران ، الذکران و الاناث للاناث ، من انقطاع النسل ، و فساد التدبیر، و خراب الدنیا»

ص:67

« فلسفه تحریم مردان بر مردان و زنان بر زنان این است که این امر بر خلاف طبیعتی است که خداوند برای زن و مرد قرار داده (و مخالفت با این ساختمان فطری و طبیعی ، سبب انحراف روح و جسم انسان خواهد شد) و به خاطر این است که اگر مردان و زنان همجنس گرا شوند، نسل بشر قطع می­گردد، و تدبیر زندگی اجتماعی به فساد می­گراید، و دنیا به ویرانی می­کشد.»(1)

این مسأله تا به آنجا از دیدگاه اسلام زشت و ننگین است که در ابواب حدود اسلامی حد آن بدون شک اعدام شمرده شده است ، و حتی برای کسانی که مراحل پائین­تر همجنس­گرایی را انجام می­دهند مجازاتهای شدیدی ذکر شده ، از جمله در حدیثی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می­خوانیم :

«من قبل غلاما من شهوه الجمه الله یوم القیامه بلجام من نار»

«کسی که پسری را از روی شهوت ببوسد خداوند در روز قیامت لجامی از آتش بر دهان او می­زند!.»

مجازات کسی که مرتکب چنین عملی شود از سی تا 99 تازیانه ذکر شده است. به هر حال شک نیست که انحراف جنسی از خطرناکترین انحرافاتی است که ممکن است در جوامع انسانی پیدا شود، چرا که سایه شوم خود را بر همه مسائل اخلاقی می­افکند و انسان را به انحراف عاطفی می­کشاند.(2)

و در روایتی دیگر هم آمده است که مولا علی علیه السلام فرموده­اند:

«فرض الله الایمان یطهر من الشرک ... و ترک اللواط تکثیراً للنسل.»

ص:68

«خداوند ایمان را برای پاک کردن از لوث شرک واجب فرمود ... و ترک لواط را از بهر افزاش نسل.»(1)

حضرت علی علیه السلام دربارۀ فلسفه تحریم لواط می­فرماید:

خداوند ترک زنا را واجب کرد تا نسب­های بین افراد حفظ شود و ترک لواط را واجب نمود تا نسل انسان تکثیر شود.(2)

این مباشرت و معاشرت ها به زن و مرد محدود نمی­شود؛ بلکه رابطه مرد با مرد و زن با زن را هم شامل می­شود مردها به لواط و زن­ها به مساحقه اکتفاء می­کنند، در نتیجه اثر سوء قطع نسل را به دنبال خواهد داشت.

ص:69

ص:70

یکی از آثار سوء هم جنس خواهی، ترک ازدواج و درنتیجه عدم زاد و ولد است.

در روایات و منابع اسلامی، لواط موجب قطع نسل شناخته شده است.

ص:71

سپس فرمود: هرگاه کسی لواط کند، عرش خدا به لرزه در آید و خداوند او را لعنت و غضب فرموده و جهنم را برایش آماده می­فرماید و ملوط (مفعول) را در کنار جهنم نگاه می­دارند تا خلایق از حساب فارغ شوند، پس او را در جهنم می­اندازند و در طبقات دوزخ همیشه معذب خواهد بود.(1)

و چنین روایتی هم از وجود نازنین آقا امام صادق علیه السلام در کتاب عین الحیوه علامه مجلسی در صفحه 401 نقل شده است.

ص:72

10- از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم منقول است: هر که به حرام با زنی جماع کند یا با مردی یا پسری اغلام کند (جمع شود) خدا او را در قیامت محشورگرداند و از مردار گندیده­تر که مردم از بوی او متأذی باشند، به جهنم داخل شود و خدا از او قبول نکند هیچ عملی را و اعمالش را همه ضبط نماید و او را در تابوتی داخل کند و بفرماید که او را به میخ­های آهن بر آن تابوت بدوزند و در عذابی باشند که اگر رگی از رگ­های او را بر 400 هزار کس بگذارند همه بمیرند و از همه کس عذابش بیشتر باشد.(1)

11- امام صادق علیه السلام فرمودند: حرمت اغلام زیاده از زناست؛ زیرا حق تعالی با اغلام امتی را هلاک کرد (یعنی قوم لوط را) و کسی را به زنا در دنیا هلاک نکرد.(2)

12- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لواط آن است که در پایین تر از دبر با او مباشرت کند و مباشرت کردن در دبر کفر است به خدا.(3)

13- قال الصادق علیه السلام: «حرم الله علی کل دبر مستنکح الجلوس علی استبرق الجنه»

« خداوند نشستن بر استبرق بهشت را بر دبرهای نکاح شده حرام کرده است»(4)

14- امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند عالمیان می­فرماید به عزت و جلال خودم قسم می­خورم که بر استبرق و حریر بهشت نمی­نشیند کسی که مردم در دبر او وطی کنند.(5)

ص:73

ص:74

سپس فرمود: قبر را بشکافید تا به لحد برسید چون به لحد رسیدند و آن را برداشتند جنازه را ندیدند، پس آن حضرت تکبیر گفت و فرمود: به خدا سوگند! دروغ نگفتم. و هرگز دروغ بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نبسته ام. شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر کس از امت من، عمل قوم لوط را مرتکب شود و بدون توبه از دنیا برود پس در قبرش بیش از سه روز نمی­ماند تا اینکه زمین او را فرو می­برد و به جایی که قوم لوط هستند و هلاک گردیده اند ملحق می­نماید پس در زمرۀ ایشان محشور می­شود.(1)

پس از آن فرمود: غلام را آزاد کنید، زیرا آقای خود را به حق به قتل رسانیده است و جرم و گناهی ندارد.

در این هنگام عمر فریاد زد و گفت: یا علی! همۀ قضاوت­های تو عجیب است و این از همۀ آنها عجیب­تر است، خداوند مرا بعد از تو باقی نگذارد.(2)

ص:75

در قرآن مجید چنانچه از زنا به فاحشه تعبیر فرموده این عمل شنیع را هم فاحشه خوانده چنانچه در سوره اعراف می­فرماید:

« لوط بر قوم خود گفت: آیا کاری را می کنید که در نهایت زشتی است، پیش از شما کسی از افراد بشر گرد چنین کار زشتی نگشته آیا شما با مردان جمع می­شوید در هنگام شهوت زنان را رها می­کنید ، بلکه شما سراف کنندگانید».(1)

چه اسرافی بدتر از اینکه نطفه­ای که به منزلۀ بذر است برای بقاء نوع و نسل انسان و باید در رحم زن قرار گیرد در غیر محلی که خدا قرار داده بریزد.

برای تهدید دیگران از نزدیک شدن به این عمل خلاف انسانی در سوره­های اعراف، هود، نمل، عنکبوت، قمر و نجم و قوم لوط را یادآوری وکیفیت عذاب ایشان را متذکر می­شود باشد که دیگران اندرزی بگیرند.

از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می­خوانیم:

« لما عمل قوم لوط ما عملوا بکت الارض الی ربها حتی بلغ دموعها الی السماء، بکت السماء حتی بلغ دموعها العرض ، فاوحی الله الی السماء ان احصبیهم ، و اوحی الی الارض ان اخسفی بهم »

«هنگامی که قوم لوط آن اعمال ننگین را انجام دادند زمین آن­چنان ناله و گریه سر داد که اشک­هایش به آسمان رسید، و آسمان آن­چنان گریه کرد که اشک­هایش به عرش رسید، در این هنگام خداوند به آسمان وحی

ص:76

فرستاد که آنها را سنگباران کن ! و به زمین وحی فرستاد که آنها را فرو بر!» (بدیهی است گریه و اشک جنبه تشبیه و کنایه دارد).

و در حدیثی از امام صادق علیه السلام می­خوانیم که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

«من جامع غلاما جاء یوم القیامة جنبا لا ینقیه ماء الدنیا و غضب الله علیه و لعنه و اعد له جهنم و سائت مصیرا... ثم قال ان الذکر یرکب الذکر فیهتز العرض لذلک »

« هر کس با نوجوانی آمیزش جنسی کند روز قیامت ناپاک وارد محشر می­شود، آن­چنان که تمام آب­های جهان او را پاک نخواهند کرد، و خداوند او را غضب می­کند و از رحمت خویش دور می­دارد و دوزخ را برای او آماده ساخته است و چه بد جایگاهی است ... سپس فرمود: هرگاه جنس مذکر با مذکر آمیزش کند عرش خداوند به لرزه در می­آید.»

در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام می­خوانیم: آنها که تن به چنین کاری در می­دهند بازماندگان سدوم (قوم لوط) هستند سپس اضافه فرمود: من نمی­گویم از فرزندان آنها هستند ولی از طینت آنها هستند سؤال شد همان شهر سدوم که زیرورو شد، فرمود: آری! چهار شهر بودند سدوم و صریم و لدنا و غمیرا (عمورا).

در روایت دیگری از امیرمؤمنان علی علیه السلام می­خوانیم که فرمود: از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم چنین می­فرمود :

«لعن الله المتشبهین من الرجال بالنساء و المتشبهات من النساء بالرجال »

ص:77

« لعنت خدا بر آن مردانی باد که خود را شبیه زنان می­سازند، (با مردان آمیزش جنسی می­کنند) و لعنت خدا بر زنانی باد که خود را شبیه مردان می­کنند.»(1)

ص:78

و نیز حضرت در پاسخ زنی که از مساحقه زنان با یکدیگر پرسید، فرمود: در جهنم­اند. چون قیامت شود، چادرهایی از آتش بر آنها پوشیده می­گردد و عمودهای آتشین در باطن و عورتهایشان داخل می­کنند و آنها را در جهنم می­اندازند. زن گفت: از این عمل، در قرآن مجید یادی نشده؟ فرمود: بلی. عرض کردم: کجا؟ فرمود: و اصحاب الرس(1)

و(2)

در تفسیر صافی، روایت مفصلی از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ اصحاب رس نقل کرده است. و همچنین مرحوم مجلسی هم آن را در جلد سوم حیوه القلوب ذکر فرموده است. برای اطلاع از سرگذشت ایشان و گناهانی که مرتکب می­شدند که از آن جمله مساحقه زنان بودن، به کتب مزبور مراجعه شود.

کیفیت هلاکتشان را اینطور بیان می­فرماید: که خداوند باد سرخی بر آنها فرستاد و زمین آنها هم آتش فشانی کرد و ابر سیاهی بالای سرشان نمودار شد و بر آن صاعقه بارید ، به طوری که همه را آب کرد هلاک ساخت.

ص:79

کمتر از یکصد تازیانه ( به هر اندازه که صلاح بداند) تعزیر و تأدیب کند و در چند روایت حدشان را یکصد تازیانه ذکر کرده است.(1)

ص:80

ص:81

مغرب مبادرت به استعمار شمال آفریقا کردند و اسپانیا را به تصرف در آوردند ، هم جنس بازی رواج فراوان داشته است.

ص:82

که خارج از ازدواج و بر خلاف طبیعت صورت می­گیرد. این عمل لااقل به سه دلیل نوعی معصیت به درگاه خداوند به حساب می­آید:

الف) غیر عا دی بودن هدفی که برای عشق ورزیدن انتخاب می­شود.

ب) پیوندی است که قابلیت تشریع ندارد.

ج) در مورد مرد، با اتلاف نطفه همراه است. پیامبران یهودی و همچنین پاپ (در مراسله با قرنطیان) صریحاً هم جنس بازی را محکوم کرده­اند. محمد صلی الله علیه و آله و سلم از زبان لوط(خطاب به قومش) می­گوید: « به درستی که شما به جای پرداختن به زنان میل به شهوت راندن با مردان دارید»(1)

ص:83

ص:84

است. اگر تماشاگری نباشد خود فرد جای تماشاگر را می­گیرد و در صدد بر می­آید چهرۀ خودش را تماشا کند (اسطورۀ نارسیس)(1)

او در این جا به مرحلۀ خودستایی [کذا = شیفتگی نسبت به خود] می­رسد ( پی در پی در آینه نگاه کردن، افراط در آرایش، علاقۀ غیر عادی به لباس­های شکیل و غیره). در

مرحله­ای که از لحاظ آسیب شناختی اهمیت بالاتری دارد پای استمناء مفرط به میان می آید که خود نوعی هم جنس­گرایی خالص است این عمل در واقع یکی دیگر از شیوه­های خودشیفتگی است.

به عبارت دیگر روشی است که فرد می­خواهد از طریق آن به خودش ثابت کند که پیکر او از نظر وظایف الاعضایی کم و کسری ندارد. هم جنس گرایی جستجوی مستمر و دلهره آمیز «خویشتن» دیگری است که از نایل آمدن هم جنس گرا به بلوغ، یعنی روآوردن او به دیگران – به جنس مقابل- جلوگیری می­کند.

ص:85

معمولی [بهنجار] با چه سهولتی عشق­های کوچک و لاس­های کودکانۀ خود را برقرار می­کنند و آن­ها را به هم می­زنند.کثرت انتخاب­ها در واقع یکی از عوامل مهم پیوندهای هم جنس گرایانه است. این کثرت و تنوع، با توزیع و انتشار «خویشتن » های دیگر – آن هم به شیوه­ای چنان فراگیر که حضورشان همه جا و در تمام لحظات احساس می­شود سدی از اعتماد و اطمینان در برابر دلهره به وجود می­آورد. در عین حال، دستپاچگی و فوریتی هم که از خصوصیات جدایی ناپذیر همجنس بازی است، به طوری که باید در اولین مکان قابل دسترسی: در رخت کن، در توالت، در پارک­ها و غیره به انجام برسد، از همین جا سرچشمه می­گیرد. البته به این ترتیب یکی دیگر از ویژگی­های هم جنس بازی که اختصار و سرعت آن است و آشکارا نشان می­دهد که صرفاً جنبۀ جسمانی دارد ( و هرگونه تبادل افکار و احساسات در آن به طور مشهود منتفی است) توضیح داده می­شود. پیوند هم جنس گرایانه حتی هنگامی که از قوه به فعل در می­آید و موجودیتش را در عرصه­ای واقعاً اجتماعی برقرار می­کند، جلوی این پرسۀ بی وقفه، این جستجوی تنوع دائماً تکرار شونده، این زغبت بی­صبرانه به «طرف» تازه، و این بی قراری برای عمل سریع را نمی­گیرد. چنین پیوندی کمتر از پیوند جنسی سالم و متعارف بر اثر عدم وفاداری دچار اختلال می­شود. عدم وفاداری ، به نحوی بسیار تناقض آمیز، در این جا وسیله­ای برای محکم کردن پیوند است ( چیزی که در بعضی ازدواج­های کنونی هم به چشم می­خورد). چرا؟ چون آنچه هم جنس گرا در جای دیگر به دنبالش می­گردد، نوعی تقویت و تسلاست که به نوبۀ خود باید به او اجازه

ص:86

دهد تا پیوند اصلی را تحکیم کند. این نکته درمورد زوج­های همجنس گرا [زن و شوهری که هر دو هم جنس بازند] نیز صدق می­کند. ازدواج این­ها پایدار نمی­­ماند مگر آن که هر کدام ماجراهای هم جنس گرایانۀ متعددی برای خود داشته باشد.

ص:87

است، برجستگی­های بدنش از نوعی دیگر است، جوهر و ساختمانی متفاوت دارد. شخصی که از جنس مقابل است، ناپذیرفتنی است، نمایندۀ دنیای بیگانه­ای است که هم جنس گرا نمی­توانسته است خود را با آن هماهنگ کند، نمی­توانتسه است خود را با آن سازگاری دهد. او احساس می­کند که به «درون» راهش نمی­دهند. به کسی می­ماند که گویی « در بیرون» به زندانش انداخته­اند. این نکته، منشأ و توضیح دهندۀ تلاش­های پرسوز و گداز کسانی است که سعی دارند هم جنس بازی را توجیه کنند و آن را «شیوۀ بهنجار دیگری» برای حل مسئله جنسی معرفی نمایند.

به سبب درک ناقص اندیشه­های نوین روان شناختی، اینک شاهد نشو و نمای شیوۀ بسیار زیان آوری در تربیت کودکان هستیم که می­توان آن را ترور اجتماعی نامید. سابقاً بچه از پدر می­ترسید. امروز غالباً مشاهده می­کنیم که پدر خود به بچه تعلیم می­دهد که از جامعه بترسد. با از میان برداشته شدن تنبیه بدنی و توبیخ مستقیم و منع مبتنی بر انگیزه، فرد امروزی دفاع خود را با نوعی قضا و قدرگرایی تسلیم آمیز، در پشت استحکاماتی جستجو می­کند که «امر اجتماعی» نامیده می­شود و فعال ما یشاء است.

غالباً خود پدر کسی است که از همان ابتدا، ترسی را که خودش از جامعه دارد به فرزند منتقل می کند. او با پوزخندی حاکی از بی حوصلگی هشدار می­دهد که اگر هم رنگ جماعت نباشی، اگر خود را با خلایق سازگار نکنی، تنها خواهی ماند، به بازیت نخواهند گرفت، حتی شاید به زندانت خواهند انداخت.

به این ترتیب، عصر تسطیح است، عصر محو شدن تفاوت­هاست، ترسیم خطوط جدا کنندۀ خیر از شر، فاعل از منفعل و مردانه از زنانه را بیش از

ص:88

پیش مبهم می­کند تا در عوض فقط آنچه را که برای «جامعه» قابل قبول یا غیر قابل قبول است مورد تاکید قرار دهد.

می­توان درک کرد که از آن به بعد، کسانی که «منِ» آن­ها ضعیف است و به سرعت مرعوب می­شوند، این از دست دادن استقلال و آزادی رأی را می­پذیرند، ماشین وار به اطاعت او در می­آیند ، با تمام توان فریاد می­کشند که از این که چنین باشند خوش وقت­اند، ولی در همان حال به دنیای خصوصی افکار نهفته و اعمال نهانی- تنها عواملی که قادرند اصالت ذاتی زندگی بشر را تضمین کنند- پناه می­برند. این روزها اغلب می­شنویم که زندگی خانوادگی دارد تغییر می­کند. زندگی خانوادگی در حال تغییر نیست، در حال نابود شدن است.

در همان حال که کانون­های خانوادگی، غالباً زیر فشار حاکمان از هم می­پاشند- حاکمانی که به نظر می­رسد در درجۀ اول تمام هم و غم آن­ها این است که کار خودشان را آسان کنند و با مقرر کردن قواعد مشترک برای همگان ، جای خود را در مسند قدرت محکم سازند- و در همان حال که به اصطلاح « توده­ای شدن» همه چیز- که آن همه صحبتش را می­شنویم – پایه­های خود را محکم می­کند (البته با به خاطر سپردن این نکته که پیش­گویانی که دم از نزدیکی آن «توده­ای شدن» می­زنند خودشان را به واسطۀ نبوغی که برای خود قائلند از شمول آن مستثنی می­دانند) ، نوعی حالت زایل شدن تفاوت جنسی به ظهور می­رسد که هم جنسی گرایی نهفته یا آشکار، انعکاس زیان بخش آن را تشکیل می­دهد.

ص:89

گفتگو ندارد که در یونان قدیم ، مدتها پیش از افول آن، هم جنس بازی نه فقط علناً انجام می­گرفت بلکه حتی عمومیت داشت و یکی از «شریف» ترین و مهم­ترین جنبه­های عشق را معرفی می­کرد. از روی چنین سابقه­ای است که امروز بعضی­ها خود را متقاعد می­کنند تا خواستار مشروعیت برای هم جنس­گرایی در جامعۀ کنونی شدند.

برای فیصله دادن مسئله ابتدا ببینیم که نتایج عینی یک چنین جابجایی [در روابط جنسی] هنگامی که امکان تحقق آن فراهم می­آمد از چه قرار بوده است. به طوری که می­دانیم هم جنس بازی سابقاً در میان نورمان ها رواج داشته و نیز بین اعراب، وقتی در اوج قدرت قرار داشتند و در دربار امپراطوری آلمان و در داخل حزب نازی متداول بوده است. «لاندائو» می­نویسد:

«هم جنس بازی بعداً برای اینان از سطح سکس به سطح ماوراء طبیعی ارتقاء داده شد و به صورت یک نوع عرفان تعصب آمیز در آمد».

مسلماً خلاف روح علمی است که چیزی از قبیل فلان تمایل بالفطرۀ نژادی را در این جا به عنوان مسبب معرفی می­کنیم و مثلاً از آن دستاویزی برای زدن برچسب آریایی­گری بر پیشانی آلمانی ها بسازیم، یا بگوئیم که هم جنس بازی مختص نژاد آنگلوساکسن و در خور توصیف بریتانیایی جماعت است و یا مثلاً از سامی بودن خالص اعراب حکایت می­کند این جا هم مانند تمام پدیده­های روانی – اجتماعی، باید در صدد یافتن توضیح عمیق روان شناختی بود. میل به قدرت و سلطه در یک جامعه با نفرتی به نمایش در می­آید که نسبت به امکانات ایجاد کنندۀ نرمش و ضعف- به خصوص عشق زنان – احساس می­کند. این تمایل خود را در عین حال بدین طریق نشان می­دهد

ص:90

که کلیه امکانات رشد و بالندگی شخصی را از روی الگویی هم جنس گرایانه، به صورت امری مابه الاشتراک و همگانی در می­آورد.

جای هم جنس­گرایی را با ید مضافاً در فوت و فن­های گشودن باب آشنایی جستجو کرد. به همین دلیل بعضی­ها آن را نوعی شگرد شناخت و قاپیدن اسرار و مهارت­­های استاد از طرف شاگرد مبتدی و زبر و زرنگ به حساب می­آورند. هم جنس بازی بنابراین نمی­تواند حق وجود پیدا کند مگر در جامعه­ای که مقام زن را به سطح بردۀ ستایشگر و منفعل تنزل می­دهد، برده­ای که نقش منحصر به فرد او این است که فقط رحمی بارور برای حمل و زاییدن قهرمانان هم جنس­گرایی آینده داشته باشد.

اما قاطع­ترین ملاحظات پزشکی نشان می­دهند که هم جنس­گرایی در بیشتر موارد با کاهلی و بطالت، با نامولد بودن و عدم خلاقیت اجتماعی و با بزهکاری ملازمه دارد: نداشتن ظرفیت برای شکیبایی، برای تحمل محرومیت­ها، برای قبول مسئولیت­های اجتماعی و خانوادگی در واقع از همان عنادهای کودکانه­ای پیروی می­کند که زمینۀ اصلی رفتارهای هم جنس­گرایانه را تشکیل می­دهد. ناپایداری روابط هم جنس بازانه به اغتشاشی منجر می­شود که هر نوع ارزش آبرومندانه­ای را از مناسبات انسانی می­گیرد.

اگر همجنس­گرایی ، و لو به طور نظری (در تئوری) چیزی شبیه به تایید و عدم مخالفت دریافت می­کرد، اگر به آن اجازه می­دادند که و لو تا حدودی از چارچوب(حیطۀ) آسیب شناختی خود خارج شود و نوعی بیماری تلقی نگردد، طولی نمی­کشید که این امر موجبات انحلال زوج­های

ص:91

مختلف الجنس [زن و شوهر] و خانواده را که شالوده­های جامعۀ باختری موجود ما هستند، فراهم می­آورد.

بدیهی است که در مواردی بسیار متعدد (مگر در مورد سادیسم) این نکته مورد توافق است که باید برای هم جنس­گرایان قائل به «معایبی با کیفیات ممتاز» بود: اجتماعی بودن، روحیۀ شهری، طبع هنری، ظرافت احساس. مع هذا این نکته به قوت خود باقی می­ماند که ملتی برخوردار از تمدن بهنجار نمی­تواند برای چنین شیوۀ منحرفانه­ای از تبیین جنسیت که نهایتاً فقط یکی از فصول روان شناسی درمانی است، قائل به نهاد یافتگی شود و آن را به عنوان یک نهاد به رسمیت بشناسد.(1)

ص:92

ص:93

ص:94

است. اگر نوجوان بتواند در بحثی جدی شرکت کند ، آزادانه حرف هایش را می­زند . در اینکه آیا آموزش جنسی لازم است یا نه، باید گفت امروزه جوان­های غربی از تلویزیون و سینما و مدرسه آموزش می­بینند و می­خوانند و می­شنوند، خیابان­ها منبع اطلاعات نادرست هستند.»(1)

ص:95

کرد؛ اما پیش از آنکه افراد غیر دلسوز و بعضاً ناباب منبع اطلاعات فرزندان شوند، باید مادران برای دختران و پدران برای پسران معلمی کنند و اگر خود به علت ناکافی بودن اطلاعات یا شرم و خجالت نمی­توانند به این مهم ا قدام کنند، نباید دست روس هم بگذارند و بی­تفاوت از کنار مهم­ترین دوران زندگی فرزندان خود عبور نمایند؛ بلکه باید افراد دیگری مانند بعضی خویشاوندان، معلمان، طبیب خانواده و روحانی معتمد که این شایستگی را دارند ، به این کار وادار نمایند. والدین و مربیان وظیفه دارند آن چه خیر و صلاح فرزندان است، به آنان یاد دهند.

حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می­فرماید:

به فرزندان خود آن چه را که به وسیله آن خدا به آنها نفع می­رساند، یاد دهید.(1)

در این روایت ملاک آموزش مشخص شده، و آن رساندن نفع به فرزند است؛ حال اینکه چه چیزی به نفع متربی است، برخی از راه عقائد و ارزش­های دینی و اجتماعی حاکم بر جامعه معلوم می­شود و مقداری هم به تشخیص خود مربی بر می­گردد.

در فرهنگ ما ایرانیان صحبت کردن دربارۀ کامجویی، حکم تابو (نگفتنی­ها ، محرمات) دارد و والدین نیز این امور را جزء نگفتنی­های زندگی قرار داده اند و هرگز با فرزندان خود در این خصوص حرف نمی­زنند؛ حتی قبل ازدواج چیزی در این باره به فرزندان نمی­آموزند و دختر و پسری که زن و مرد آینده هستند، اطلاعات جنسی ناقصی دارند. گویا فرهنگ ما تعمداً چشم و گوش خود را به روی این مسایل بسته و آن را قابل مطرح شدن

ص:96

نمی­داند. حال این سئوال مطرح است که آیا دین اسلام با این شیوۀ برخورد موافق است یا خیر؟ آیا اسلام طرح مسایل جنسی را مجاز می­شمارد و بلکه در مواردی آن را ضروری و قلمداد کرده است؟

معمولاً می­گویند تماس جنسی که به منظور رفع نیاز جنسی صورت می­گیرد ، امری طبیعی است؛ همانگونه که خوردن و آشامیدن ، جهت رفع گرسنگی و تشنگی امری عادی است. در این صورت چرا نباید درباره امور جنسی صحبت کرد تا همیشه اطلاعات ناقصی از مسایل آن داشته باشیم. مگر نه این است که اطلاعات ناقص و در مواردی غلط باعث می­شود رفتارهای ما که بر اساس آن اطلاعات است نیز؛ ناقص و غلط باشد. اگر زن و شوهر بدانند برخی از ناراحتی­های اعصاب و بد رفتاری­ها و غیره در نتیجه عدم ارضای صحیح میل جنسی است که از اطلاعات ناقص و غلط آنان از امور جنسی ناشی می­شود ، شاید به خود آیند و به فکر تکمیل و تصحیح اطلاعات خود در این باره بیفتند.

از مطالب گذشته روشن شد که اسلام ارضای میل جنسی را مفید و ضروری می­داند؛ به همین جهت کسب اطلاعات مفید را برای ارضای صحیح آن را نیز، لازم می شمارد. امام صادق علیه السلام می­فرماید: «خداوند هیچ کدام از نیازها را (که انسان به آن احتیاج داشته باشد)، رها نکرده، مگر این که (راه رفع نیازمندی را) به پیامبرش آموخته است ( که به مردم بیاموزد) از جمله تعلیمات خدا به پیامبرش این بود که روزی به منبر رفت و حمد و ثنای خدا را گفت سپس فرمود: جبرئیل از طرف خدا آمده و می گوید: دختران باکره به منزلۀ میوه بر درخت هستند که وقتی رسیدند و باغبان آن را

ص:97

نچیند، نور آفتاب آن را فاسد و باد آن را پراکنده می­کند، و دختران باکره نیز زمانی که بالغ شدند و مثل سایر زنان حیض دیدند، هیچ دوایی جز شوهر کردن برای آنها نیست؛ چون آنان هم انسان هستند»(1)

امام رضا علیه السلام می­فرمایند:

جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد و گفت: که خدا به تو سلام می­رساند و می­گوید: که دختران باکره به منزله میوه بر درخت هستند که وقتی رسیدند هیچ دوایی ندارند، جز این که چیده شوند، و گر نه نور آفتاب و باد آن را فاسد می­کنند، و دختران باکره نیز زمانی که به رشد زنان رسیدند، هیچ دوایی جز شوهر کردن برایشان نیست، و الا آنان از فتنه در امان نیستند.(2)

علاوه بر آن منابع اسلامی آیات و روایاتی وجود دارد که متکفل تبیین شیوه صحیح آمیزش جنسی است و در واقع شیوۀ آمیزش صحیح را به انسان می­آموزد. پس می­توان گفت که نه تنها اسلام آموزش و طرح مسائل جنسی را منع نکرده ، بلکه خود بدان اقدام کرده است. جابر بن عبدالله انصاری می­گوید:

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از مواقعه قبل از ملاعبه با همسر نهی کردند.

علاوه بر این اسلام بر مرد سفارش می­کند که بعد از رفع نیاز جنسی، فوراً خود را کنار نکشد. مطالب این چنینی ، فراوان است که در جای خود به

ص:98

آن­ها پرداخته شده. ناگفته نماند که برای طرح این قبیل امور، باید حدودی را در نظر گرفت و حریم­هایی را نگه داشت.

تغییرات جسمی و رشد ناگهانی اعضای بدن در دوران بلوغ و تحولات جنسی نمی­تواند برای حالات روانی نوجوان بی­اثر باشد؛ زیرا او پس از ظهور تغییرات جسمی و بدنی که بسیار سریع صورت می­گیرد، نمی­تواند خود را به راحتی و به طور صحیح با آن­ها سازگار کند و در نتیجه دچار نوعی اضطراب، تعجب، تشویش و ناامنی می شود؛ از این رو نوجوان حساسیت پیدا می­کند و هیجان­های تندی در او ظاهر می­شود.

برای جلوگیری از این قبیل نگرانی­ها و ناراحتی­های روانی در نوجوانان، باید به طریقی سازنده، آنان را قبل از رسیدن به بلوغ، از اتفاقات و تغییرات جسمی ناشی از بلوغ آگاه کرد، و بعد از بلوغ آنان را راهنمایی نمود تا مضطرب و نگران نشوند. بهترین راهی که برای جلوگیری از

انحرافات و بروز حالات بد روانی برای نوجوانان پیشنهاد می­شود، آموزش جنسی است. این آموزش هم می­تواند در خانه و هم در مدرسه صورت پذیرد؛ البته اگر با هماهنگی و همراهی هم این مهم انجام شود، نتیجه بهتر و سریع­تری گرفته می­شود.

ص:99

والدین و فرزندان است ، فرزندان کم­تر درباره مسایل جنسی سئوال می­کنند و والدین هم نمی­توانند آن چه در مورد مسایل جنسی می­دانند ، به فرزندان خو منتقل کنند.

بر خلاف تصور و باور مردم، مسایل بلوغ از جمله مساله جنسی را نباید به سکوت برگزار کرد و از کنار آن گذشت. نباید نوجوان را در این زمینه به حال خود رها کرد؛ بلکه او را ازدگرگونی­ها و تحولات جنسی، جسمی و روحی این دوره آگاه نمود. در صورتی که والدین و مربیان از این امر مهم غفلت کنند، زمینه به وجود آمدن آسیب­ها و مشکلاتی برای فرد ایجاد خواهد شد.

برخی از آسیب­هایی که نوجوانان و جوان را تهدید می­کند، عبارتند از :

1-استفاده از کانال­های اطلاعاتی آلوده، غیر مطمئن و بعضاً مضر در مورد امور جنسی بر اثر ارضا نشدن حس کنجکاوی جنسی صورت می­گیرد.

2- احساس گناه و خجلت از مشاهده عوارض طبیعی بلوغ که نوعاً به انزوا ، درون گرایی و خودارضایی می­انجامد.

3- عدم اطلاع از تکلیف شرعی و وظایفی که نوجوان از نظر شرعی در قبال عوارض جسمی و جنسی این دوره دارد و در نتیجه بنیان اخلاقی و اعتقادی وی در اوان تکلیف سست می­شود.

4- بی اطلاعی نوجوان از مسائل قریب الوقوع، باعث عدم انجام تکالیف شرعی شده و نقطه شروع نامناسبی برای حیات دینی و معنوی فرد محسوب می­گردد.

ص:100

5- ناآگاهی نوجوان از علایم جنسی و روانی بلوغ جنسی وی را غافلگیر و مضطرب می­کند و باب کانال­های اطلاعاتی جنسی دیگر را که غالباً منحرف اند و بدآموزی دارند، می­گشاید.(1)

6- شکل گیری عادات و رفتارهای نابهنجار جنسی، مبتنی بر اطلاعات غلط جنسی که در زندگی به آن­ها دست یافته است؛ مثلاً کسی که داشتن روابط جنسی را گناه قلمداد می­کند، چنین روابطی را شامل رابطه زناشویی نیز می­داند. در نتیجه آنگاه که خود در نقش یک زن یا شوهر ظاهر می­شود، این طرز فکر بر رفتارهای جنسی او اثر می گذارد و موجب بروز رفتارهای نامتعادل در زمینه جنسی شده و رابطه جنسی به سردی می­گراید و به اصطلاح در زمینه جنسی سرد مزاج می­شود. (2)

با توجه به این مسائل لازم است افراد واجد صلاحیت که مناسبات دوستانه­ای با نوجوانان دارند، او را از مسایل مبتلا به جنسی خود آگاه کرده و بینش درستی درباره سیر طبیعی رشد جنسی و جسمی به وی بدهند. مرحوم سید بن طاووس از جمله دانشمندانی است که تربیت فرزند را به خصوص در زمان بلوغ مورد توجه خویش قرار داده و درباره دورۀ بلوغ مسایل مهم و سودمندی را به فرزند خویش متذکر شده اند. ایشان در بخشی از نامه­ای که به مناسبت نزدیک شدن بلوغ فرزندش، محمد، نگاشته است، تشرف به تکلیف را نعمت الهی و روز تکلیف را عیدی بزرگ برای انسان می­داند و به فرزندش سفارش می­کند که این روز را مهم­ترین روز خود به حساب آورد.

ص:101

ایشان برای این که صداقت خود را به چنین گفتاری نشان دهند ، مبلغی پول به رسم هدیه و عیدی برای او در نظر می­گیرند.(1)

ص:102

- اگر تحریک­پذیری روحی و روانی طرفین که بر اثر تماس جسمانی به وجود آمده و می­تواند روی اعصاب هر دو اثر بگذارد ، تکرار شود، آثار نامطلوبی از جمله ناتوانی جنسی در پی خواهد داشت.

- کم طاقت شدن، زود از جا در رفتن و عصبانی شدن، از دیگر خطرهای رابطۀ جنسی ناقص است؛ چون انرژی ، متراکم و سرکوب شده است و راهی برای تخلیه می­جوید. البته در این خصوص بهترین راه تخلیه ، دوش آب سرد یا ولرم است.

5- بهره کامل از آمیزش جنسی.

ص:103

شخصیت و آبرو در جامعه اسلامی – و شاید جوامع غیر اسلامی- جایگاه والایی دارد و نوع مردم از انگشت نما شدن در جامعه به وسیلۀ لغزش­های جنسی؛ بیش­تر از بی آبرویی به وسیله لغزش­های دیگر هراس دارند؛ از این رو می­توان از این زاویه به متربی گوشزد کرد و او را از افتادن در گرداب انحرافات جنسی بر حذر داشت. در روایتی از حضرت علی علیه السلام نقل شده است که حضرت فرموده­اند:

هر کس برای خودش بزرگی و کرامت قائل باشد، شهوت برایش پست می­شود.(1)

و همین طور حضرت فرموده­اند:

هر کس شرافت خویش را بشناسد ، او را از پستی شهوت مصون می­دارد.

بر عکس، اگر نگرش درستی از بلوغ و مسایل آن برای نوجوان و جوان شکل نگیرد و در نتیجه آن را کم ارزش و یا بی­ارزش قلمداد کند، زمینۀ گرایش به بزهکاری و انحرافات جنسی در او فراهم می شود. چه زیبا فرموده است حضرت علی علیه السلام: از شر کسی که نفس خود را خوار کرده است، در امان نباش.(2)

ص:104

زندگی به امور ارزشمند تذکر داده شده شود؛ مثلاً هنگام طرح روابط فرزندان با والدین در منزل و بیان محدودیت های آن، وقت نماز را محور قرار می­دهد و می­فرماید:

ای کسانی که ایمان آوردید، کسانی که مالک آنان هستید و فرزندانی که به حد تمیز رسیده­اند و هنوز بالغ نشده­اند، باید هنگام وارد شدن (بر والدین) در سه زمان اجازه بگیرند؛ بعد وارد شوند: یکی قبل از نماز صبح (وقتی که معمولاً زن و شوهر با لباس خواب هستند) دیگری بعد از (نماز) ظهر هنگامی که لباس­های کامل تان را کنار می­گذارید و آخر بعد از نماز عشاء.(1)

با این که دعاهای متعددی برای زمان آمیزش وارد شده است که در آن هنگام خوانده شود. همه این تأکیدات برای این است که انسان از عمل جنسی، صرفاً قصد لذت جویی نداشته باشد.

دوران بلوغ و ایام جوانی، دوره توجه شدید به ارزش اشیاء و زیبایی­های زندگی در شئون مختلف مادی و معنوی است. اخلاق نوجوان و جوان بر معیار ارزش­ها توسعه می­یابد و شخصیت آنان بر همان اساس رشد می­کند. «جوان بر حسب منافع خود و افکار باطنی خویش در مقابل ارزشی که برای اشیاء و اعمال و اوضاع قائل می­شود، خیلی حساس است.»(2)

برای متخلق شدن به اخلاق پسندیده و رسیدن به رشد شخصیت، توجه به سه نوع ارزش ضروری است:

ص:105

1-ارزش عمر 2- ارزش زندگی 3- ارزش اخلاقی.(1)

ص:106

مسلمانی واجب است از چشمان خود نهایت مواظبت را بکند که به چنین گناه بزرگی مبتلا نشود.(1)

ص:107

ص:108

و از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرویست که: پس از کشتن بدنش را به آتش بسوزانند و این گناه بزرگ مانند زنا به یکی از دو چیز ثابت می­شود:

یکی اقرار است به اینکه فاعل یا مفعول یا هر دو به این گناه خود چهار مرتبه اقرار کنند و اگر کمتر از چهارمرتبه اقرار کند حد بر او جاری نمی­شود و تنها تعزیر (تأدیب) می­شود و بعضی از فقهاء فرموده­اند: چهارمرتبه اقرار باید در چهار مجلس شود و شرط است در اقرار کننده بلوغ (پس اگر نابالغ باشد تادیب باید شود) و کمال عقل و حریت و اختیار (پس اگر به اجبار و اکراه بوده حد ندارد).

دوم شهادت چهار مرد عادل بالمعاینه است یعنی بگویند به چشم خود دیدیم که فلان با فلان لواط نموده و اگر گواهی دهندگان کمتر از چهار نفر باشند گواهی آنها رد می­شود و حد جاری نمی­گردد، بلکه حد قذف بر آنها باید جاری شود و اگر شخص لاطی پیش از گواهی شهود توبه کند حد بر او جاری نمی­شود و هر یک از اقرار و گواهی اگر بر دخول بر دُبُر باشد حد آن کشتن است و اگر بر تفخیذ یعنی دخول در الیه و رانها باشد حد آنها یکصد تازیانه است.(1)

ص:109

شوند جز جرثومه فساد چیز دیگر نیستند و اگر زنده بمانند جامعه­ای را آلوده و منحرف – به مانند خود خواهند ساخت چنانچه در قوم لوط در ابتداء شیطان یک نفر را به این گناه آلوده ساخت سپس آن بدبخت دیگران را به این گناه وادار کرد تا جائیکه در برابر چشم یکدیگر مردان به مردان و زنان با زنان جمع می­شدند و نیز کسی که از چنین گناه بزرگی از کار خود پشیمان نشود و توبه نکند دانسته می­شود کفر و انکارش به خدا و سرای آخرت و بالجمله چنین شخص جز کشتن و سوختن او چاره دیگری نیست و نیز گوئیم:

2- برای اینکه این گناه بزرگ در میان مسلمانان شایع نگردد که در اثر اشاعه اهمیت و قبح آن از نظرها محو گردد در دین اسلام، با اینکه برای اثبات هر موضوعی گواهی دو مرد عادل کافی است، لیکن در موضوع اثبات زنا و لواط به گواهی دو نفر یا سه نفر ثابت نمی­شود بلکه بر آنها جایز نیست گواهی دادن و اگر گواهی دادند بر آنها حد قذف (نسبت زنا یا لواط به مسلمان دادن) جاری می­شود، بلی اگر چهار مرد عادل به چشم خود ببینند دخول یا تفخیذ را می­توانند گواهی دهند و به گواهی آنها ثابت می­شود و حد فاعل و مفعول جاری می­گردد به شرط اینکه پیش از گواهی از کردار خود پشیمان و تائب نشوند و الا حد ساقط می­گردد.

و اما اقرار به اینکه در شرع اسلام هر انسان بالغ عاقل از روی اختیار و عمد به موضوعی که به زیان او است اگر یک مرتبه اقرار و اعتراف صریح کند ثابت می­شود، لیکن در موضوع زنا و لواط تا سه مرتبه هم ثابت نمی­شود مگر اینکه چهار مرتبه تکرار کند و احتمال مزاح یا بیماری روانی یا چیز

ص:110

دیگر داده نشود و این سخت­گیری برای آنست که از اقرار دست بردارد و حد بر او جاری نشود و دانسته شود که این گناه آن­ قدر بزرگ و مبغوض است که هیچ مسلمانی به آن آلوده نمی­گردد و اهمیت آن باقی بماند و از این بیان دانسته می­شود سر کراهت اقرار توضیح مطلب آنکه اگر مسلمانی به گناه زنا یا لواط آلوده شد فاش کردن کردار ناروای خود و اقرار به آن مکروه است هر چند اگر نزد حاکم شرع چهار مرتبه اقرار کند و حد بر او جاری شود عذاب آخرتی قطعاً ندارد و خداوند عادل جمع نخواهد فرمود بین عقوبت دنیوی و عذاب اخروی و گنه کار پس از اجرای حد بر او قطعاً از آن گناه پاک شده است لیکن بهتر آن است که سر خود را فاش نکند و تنها با پروردگار خود این راز را در میان گذارد و از در توبه و تصرع به سوی او در آید و براستی از کردار خود پشیمان و از شرمساری نزد پروردگار سوخته و گداخته و نالان باشد امید است که خداوند به ناله­های او ترحم فرموده و از آن آلودگی پاکش فرماید و البته باید تا آخر عمر بین خوف و رجا باشد یعنی هم از عقوبت آخرت بترسد و هم امید به فضل و کرم الهی داشته باشد و به عبارت دیگر نه مغرور و بیدرد و بی­باک باشد به مانند اینکه کاری نکرده و گناه خود را کوچک شمرده و خود را پاک پنداشته باشد و نه یأس و ناامیدی او را بگیرد و خیال کند گناه او بزرگتر از آن است که آمرزیده شود و از این روی خدا را نخواند و از او طلب آمرزش نکند.(1)

در اینجا چند روایت ذکر می­شود:

ص:111

1-امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اگر سزوار بود که کسی دو بار سنگسار شود هر آینه لواط کننده این چنین سنگساری می­شد.

شریعت­های آسمانی متفقاً با این خوی نکوهیده به مبارزه پرداخته­اند؛ زیرا اساس بقدری اجتماع تناسل است و لواط مانع از آن است و در نتیجه این عمل منکر اجتماع را در معرض فساد و زوال قرار می­دهد به علاوه ارتکاب این عمل موجب آن می­شود که روح مردانگی کودک از میان برود و سرانجام از قیام به وظائف حیاتی و اجتماع که مستلزم داشتن روح رجولیت حقیقی است عاجز ماند و صدمه­ای عظیم از این راه متوجه اجتماع شود زیرا برای آنکه تناسل بر اساس صحیح انجام شود لازم است که مرد و زن در جهت رجولیت و انوثیت کامل و صحیح باشند و لواط یا نسل را از میان می­برد و یا آن را ضعیف می­سازد.

ص:112

حضرت ثانیاً فرمود: به منزلت رو، شاید سودایی در طبیعت حرکت کرده و چنین اقراری می­کنی تا اینکه سه مرتبه بازگشته و همان طور اقرار و سپس خواهشش را تکرار کرد. در مرتبۀ چهارم حضرت فرمود: که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم در این واقعه سه حکم فرموده هر یک را می­خواهی اختیار کن یکی اینکه دست و پایت را ببندند و از کوه پرتابت کنند یا اینکه با شمشیر ترا بکشند یا با آتش تو را بسوازنند؟

عرض کرد: یا علی! کدامیک از اینها دشوارتر است؟

فرمود: سوزاندن با آتش، گفت: آن را اختیار کردم.

حضرت فرمود: تهیۀ کار خودت را بکن، گفت چنین خواهم کرد، پس برخاست و دو رکعت نماز خواند سپس گفت : خدایا ! گناهی از من سرزده که تو به آن دانایی و من از گناه تو ترسیدم و به نزد وصی رسول تو آمدم و از او خواهش کردم مرا از گناه پاک کند، او مرا بین سه نوع عقوبت مختار فرمود. خداوندا ! من آن را که سخت­تر بود انتخاب کردم از تو می­خواهم که این عقوبت را کفارۀ گناهان من گردانی و مرا در آخرت به آتش خود در جهنم نسوزانی پس گریان برخاست و در گودالی پر از آتش که برایش آماده شده بود نشست آتش از اطرافش شعله می­کشید.

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بر حالش رقت فرمود و گریان شد و اصحاب همه به گریه در آمدند، پس از آن، حضرت فرمود: برخیز ای مرد! که ملائکه آسمان و زمین را به گریه در آوردی به درستی که خداوند توبه­ات را پذیرفت ، برخیز و به آن گناهی که کردی نباید برگردی.(1)

ص:113

نکته: مشهور بین فقهاء آن است که اگر گنه کار پس از اقرار و حاضر شدن برای اجرای حد، توبه نماید امام مخیر است که حد را اجرا کند یا نکند. چنانچه در حدیث مزبور امام علیه السلام از اجرای حد صرف نظر فرمود و این اختیار اجرای حد مخصوص موردی است که گناه با اقرار گنه کار ثابت شود نه به شهادت شهود که در این صورت توبۀ گنه کار در اجرا نمودن حد تاثیری نداشته و حتماً باید حد اجرا شود.

ص:114

ص:115

ص:116

ص:117

گوش شما می­رسد می­دانم که بسیاری از جوانان مثل من بیچاره­اند. نا گفته نماند دوران جوانی در سنین 16الی 17 سالگی بود که دو مرتبه به خود کشی دست زده­ام. اما اجازه مردن هم به ما بیچاره­ها نمی­دهند. اکنون خیلی ضعیف شده­ام و مدت کوتاهی است که با کمال معذرت بی اراده از من قطرات منی دفع می­گردد، اکنون در میان طوفان مرگ بازی به این طرف و آن طرف می­روم شاید یک سویش نابودی باشد. این بود نامه­ای از مشهد که یکی از جوانان معتاد به عمل کثیف استمناء و عاقبت آن به انتشارات نسل جوان.

این یک نامه­ای درد آلود و غم انگیز بود و یکی از صحنه­های اندوهبار این اجتماع آلوده که برای شما بیان گردید.(1)

ص:118

صریح بسیاری از مبتلایان» این عمل، اعتیاد آور است، اعتیاد شدید و مرگبار که افراد را به دنبال خود می­کشاند و به این آسانی هم دست بردار نیست. ممکن است یک مرتبه استعمال فلان مادۀ مخدر ضرر زیادی نداشته باشد، ولی باید توجّه داشت خطر اعتیاد در پیش است ، اعتیادی که همه چیز انسان ممکن است در آن دفن شود.

همان­طور که گفته شد، متخصصان این فن در کتاب­هایی که در این زمینه نوشته­اند موضوع اعتیاد آور بودن این عمل شوم را صریحا یاد آور شده و جوانان را از آن بر حذر داشته اند. (دقت کنید).(1)

نکته دیگری که باید به این موضوع اضافه کرد این است که آلوده شدن به این عمل بسیار ساده است، یعنی در حقیقت وسائلی نمی­خواهد و در هر گونه شرائطی و در همه حال امکان آن هست و کنترلی هم در آن نیست و بد بختانه چون در دوران «طغیان غریزه جنسی» مخصوصا میان سال­های 16 تا 20 به سراغ جوانان می­آید خیلی زود ممکن است به صورت یک عادت ریشه دار در آید، در حالی که آمیزش جنسی هرگز چنین ساده نیست و زن و مردی که همسر یکدیگرند در شرایط خاص چنین امکانی را پیدا می­کنند.

کسانی که زیانهای آن را دست کم گرفته اند، حتما توجه به مسئله اعتیاد به آن و سایر اوضاع و احوال خاص این مسئله ننموده اند، و گر نه چگونه می­توان این حقیقت حسی را انکار کرد که بسیاری از جوانان آلوده تا سر حد مرگ و جنون و ناتوانی مطلق و فلج و از دست دادن همه چیز خود پیش می­روند ، مگر مشاهدات حسی را می­توان منکر شد؟! اتفاقا در

ص:119

میان این دسته بسیارند، کسانی که می­گویند: هرگز به زیان این عادت شوم هم آشنا نبودیم و از ضررهای آن آگاهی نداشتیم بنابراین مسئله تلقین هم در اینجا منتفی است.(1)

ص:120

اینکه آن زن از او باردار نشود و عمل اونان خداوند را ناراضی کرد و خداوند او را به هلاکت رسانید.

از وقتی که این آیه در تورات نوشته شده، از سر پیدایش به وسیله روحانیون و مربیان برای مردان به خصوص نوجوانان خوانه می شد و آنان را می­ترسانیدند و می­گفتند:

«اگر مبادرت به استمناء کنید خداوند شما را به هلاکت می­رساند.»

واقعیت این است که اونان، پسر یهودا مبادرت به استمناء نمی­کرد و بلکه می­توان گفت: در هزار سال قبل با عمل خود که در تورات نوشته شده، نطفه خود را به زمین می­ریخت، برنامۀ محدود کردن موالید را به موقع به اجراء می­گذاشت. قرنهاست که اولیاء و مربیان، استمناء را یکی از معاصی کبیره می­دانند، مخصوصاً دین مبین اسلام در این مورد تاکیدات بسیار دارد.(1)

ص:121

ب: عکسهای مبتذل و سکس؛

ج: مجلات سکس و سوپر؛

د: موسیقی های شهوت انگیز؛

و: وضعیت زنان و دختران بی حجاب؛

4)- نقش مطبوعات در ترویج مفاسد ؛

5)- چشم چرانی و …

ص:122

ص:123

حتی وقتی چشم­های خود را می­بندند باز نمی­توانند از آسیب مگس در امان باشند و چون این عمل هر بار چند دقیقه ادامه پیدا می­کند چشمشان سیاهی رفته و دچار سر گیجه می­شوند و به زمین می­افتند، هم چنین به طور مداوم صدای نا هنجاری در گوش خود احساس می­کنند که بسیار ناراحت کننده است. علاوه بر اینها تحلیل رفتن قوای جسمانی و روحانی، کم شدن خون، پریدگی رنگ، نقصان قوای حافظه، لاغری، ضعف، سستی زیاده از حد، بی اشتهایی، کج خلقی، عصبانیت، دوران سر، و هزاران آفت دیگر از بیماریهائی است که گریبان مبتلایان به جلق خواهد گرفت. البته آنهایی که از لحاظ جسمانی قوی هستند ممکن است قدری دیرتر به این بیماری­ها دچار شوند ولی به هر حال عدم ابتلاء به آنها از محالات است و خواه نا خواه همه باید به چنین مصائبی گرفتار شوند.

از بدبختی­های مبتلایان به جلق یکی این است که قوۀ اراده آنان به کلی مختل می­گردد و لذا وقتی به عمل خود پی می­برند آن­قدر اراده ندارند که به ترک کردن آن اقدام نمایند، پس اینکه می­گوییم استمناء از لحاظ روحی نیز قوای انسان را فرسوده می­کند بی علت نیست، عمل استمناء علاوه بر مضار جسمی از لحاظ جنسی نیز شخص را فرسوده می­کند، یعنی غدد مترشحه داخلی را از کار می­اندازد، از جملۀ این غدد، غدۀ سازندۀ منی است که بر اثر جلق رفته رفته کوچک شده و به صورت نخودی در می­آید و چون در آن صورت قادر به فاعلیت و ساختن منی و یا به قول عربها (ماء الحیاه) یعنی آب زندگانی نیست، شخص مبتلا برای همیشه از لذائذ جنسی محروم می گردد و اگر به این صورت از مردی نیفتاد، به طور قطع به صورت

ص:124

دیگری مانند سرعت انزال، کندی انزال، سیلان منی، عدم نعوظ، نعوظ بی دوام و امثال اینها به ناتوانی جنسی مبتلا خواهد شد. چه بسا دیده یا شنیده شده که جوانان معتاد به جلق، در اندک مدتی دچار چنان حالتی گردیده اند که به جای ادرار خون از آنها خارج شده است.

باید دانست که اشخاصی که به این حالت دچار می­شوند و لو در سنین جوانی باشند، خطر مرگ در انتظار آنهاست . زیرا بدون احساس شهوانی و بدون اینکه لذتی ببرند بلا انقطاع منی از آنها دفع می­گردد و همین امر باعث می­شود که در حین راه رفتن، دفعتا به زمین بخورند و از هوش بروند.(1)

ص:125

3- به علت افزایش جریان خون در اعضای تناسلی، مغز و مراکز حساس دیگر دچار کاهش نسبی جریان خون می­شود، تخلیه­های مکرر عصبی و عدم ارضای روحی در دراز مدت، موجب ضعف عمومی و عوارض روحی می­گردد.

4- رکود فکری و اختلال و ضعف حافظه و کاهش اراده.

5- ضعیف شدن بینایی و بی­اشتهایی، ضعف استخوان و ناراحتی­های مفصلی.

6- در مراحل طولانی و شرائط خاص مزاجی، این عارضه به ضعف و لرزش دست و گاه به فلج بعضی از اعضای بدن منجر می­شود و حتی ممکن است که سبب فلج تمام اعضای بدن می­شود.

7- ضعف جنسی و انزال زودرس.

8- به علت این نوع ارضای ناقص و غیر طبیعی و اختلال­های حاصله بعد از ازدواج نیز غالبا امور زناشویی به طور طبیعی صورت نمی­گیرد و گرفتاری­هایی دیگر از این جهت در روابط بین زن و شوهر پیش می­آید که به زندگی مشترک لطمه زده و شکست در زناشوئی یکی از عوارض آن است.

9- گوشه­گیری، یاس، بی تفاوتی نسبت به مسائل مهم حیاتی، غم و کدورت روانی از عوارض روحی دیگر آن است که در مراحل شدید حتی به آزار طلبی دیده می­شود.

10- پیدایش کم خونی بویژه بر اثر تحریک مصنوعی و مداوم آلت تناسلی.

11- تورم کانال نطفه.

12- تورم قسمت پایانی و عقب کانال ادرار.

13- شل شدن عضلات تناسلی به گونه­ای که قدرت نگهداری منی یا ادرار از دست می­رود.

ص:126

14- پیدایش سر درد و سرگیجه، سوت کشیدن گوش­ها.

15- خستکی و فرسودگی دستگاه اعصاب.

16- زود رنجی و حساسیت در کوچکترین برخورد با دیگران.(1)

ص:127

«نخستین نتیجه این عادت به این کار شنیع این است که قوت و شفافیت چشم­ها زائل می­گردد، صورت رنگ اصلی خود را از دست می­دهد و پژمرده می­شود، در نگاههای مبتلایان به این کار هوش و ذکاوت اولی دیده نشده و حالت گرفتگی در سیمای آنها ظاهر می­گردد، چشم­های آنها به حلقه­های کبود رنگی احاطه می­شود. بعد از آن سستی و تنبلی در اعضای مختلف مشاهده می­شود. نقصان حافطه، خرابی اشتهاء، مشکل شدن هضم، تنگی نفس، تغییر اخلاق و مزاج به طور غیر قابل توضیح، حسادت، غم و کدورت، مالیخولیا، فکر گوشه گیری و تنهائی از نتایج شوم ابتلای به این انحراف جنسی است.

این طبیب در جای دیگرکتاب خود اضافه می­کند:

این عمل موجب کم خونی و ضایع شدن قوای جسمی و روحی می­گردد و باعث دوران سر، صدای گوش­ها، کمر درد، سستی و ضعف و لاغری و کم شدن حافظه و سختی نفس و خلاصه عدم اقتدار کلی در بدن می­شود و بر اثر رابطه نزدیکی که با حواس پنج گانه دارد مخصوصاً در چشم و گوش اثر می­گذارد».

عادت به این انحراف شوم جنسی مخصوصاً نیروی مقاومت بدن را در برابر بیماری­ها کم می­کند و به طوری که پزشک مزبور تصریح می­نماید :

«اشخاصی که به این عادت مذموم مبتلا هستند و به محض گرفتاری به یکی از بیماریهای وخیم به آسانی نمی­توانند گریبان خود را از چنگال مرگ نجات دهند». (1)

ص:128

ص:129

اشخاص فرق می­کند. مثلاً یک نفر که برای مدتی مبادرت به جلق کرد در وهلۀ اول فقط به سستی اعصاب یا اخلال حواس و حس سامعه یا ضعیف شدن حس باصره، یا سرگیجه مبتلا می­شود ولی بعدا سایر بیماری­ها یک یک سراغ او بیایند.(1)

ص:130

ص:131

مخصوصاً ابتلای به این عمل ننگین برای مجروحین و آن­هایی که عمل جراحی در بدنشان شده فوق العاده خطرناک می­باشد. کوتاه سخن اینکه به گفته همان پزشک متخصص این انحراف جنسی قبیح که هم از نطر پزشکی و هم از نظر مذهبی منفور است موجب خرابی و نابودی وجود انسان و تزلزل روح می­گردد.

ص:132

به کرات دیده شده است که بعضی از مبتلایان به استمناء، بر اثر افراط در این عمل به یک نوع بیماری به نام «جنون استمناء» که شباهت زیادی به سادیسم دارد، مبتلا می­شوند و آن وقت حتی با دیدن سگ و گربه هم به فکر استمناء می­افتند و بلافاصله مشغول عمل می­شوند و چون هیچ مردی حتی پر شهوت­ترین اشخاص نمی­توانند بیش از پنج یا شش ماه از نیروی جنسی خود آنهم به صورتی که مورد بحث ما است بهره­برداری کنند، لذا قوای تناسلی آنان به کلی از کار می­افتد و یا به وضع دلخراشی به آغوش مرگ پناه می­برند. (که داستان آن در تا کام مرگ گذشت).(1)

­

ص:133

ص:134

دنیای خود و لذت بردن از زن، این کار را نکند و به علاوه منی که بول نیست، بول فضولات غذاست و اما منی عصاره غذاست و مانند خون است.(1)

ص:135

رابعا: مضرّات فوق الذکر به نسل انسان هم سرایت کرده و عامل این عمل را سست و بی فکر و ضعیف البنیه و کم مغز پرورش می­دهد، برای اینکه اطفال پی به این قسمت نبرده و اشخاص خویشتن را به این فعل شنیع عادت ندهند.(1) در صفحه دیگر از کتاب خود دکتر تومانیاس نوشته:

«... همانطوری که استمناء اعوجاج ستون فقرات و نخاع شوکی مغز حرام است و باعث ضعف اعصاب و گاهی امراض گوناگون می­شود به همین نسبت در اعصاب دیدگان مؤثر بوده و آنها را ضعیف می­سازد در اثر ادامۀ این عمل انسان را کم خون و کم خوراک و ضعیف البنیه می­کند. بی هوش، بی­حواس، تنبل و مهمل می­گرداند. و دیگر اینکه آلت تناسلی را از انجام وظیفه ی طبیعی باز می­دارد و حتی بعضی از اوقات اثر آن به دماغ بروز می­کند و در نتیجه جنون می آورد و دیگر این که این عمل به نسل آدمی هم ضرر فراوانی وارد می­نماید.(2)

ص:136

و اما راجع به زنها که به دست خود به فرج خود ور بروند نقل است که جمعی از اطباء عقیده بر آن دارند، امراضی که در اثر این عمل عارض می­شود بیش از امراضی است که در اثر استمناء ایجاد می­گردد.(1)

ص:137

ص:138

«بخشیده شده بر شما آنچه را که در خواب مشاهده می­کنید (می بینید) احتلام (یعنی جنب شدن) یا با مالیدن به خود استمناء می­نمایند.(1)

اگر صیغه را حرام نمی­کرد کسی زنا نمی­کرد

کسانی که نمی­توانند ازدواج دائم کنند باید راه حلی باشد که به گناه و زنا نیفتند و دین مبین اسلام می گوید:اگر توان ازدواج دائم ندارید، ازدواج موقت کنید. تنها راه حل برای رهایی از نیروی سرکش جنسی و حفظ گناه است. و اگر خلیفه دوم صیغه را حرام نمی­کرد کسی به گناه نمی­افتاد مگر انسان شقی.

حضرت علی علیه السلام می­فرمایند: اگر عمر، نهی از متعه نمی­کرد ، هیچ کس زنا نمی­کرد مگر شقی.(2)

ببین که حضرت علی علیه السلام راه بسته شدن زنا را متعه فرموده. و شیعه معتقد است که باعث هر عمل زنا، لواط و استمنایی را که از مردم سر زند عمر است و او در گناه آن شریک است ؛ زیرا او ازدواج موقت را ممنوع و از انجام آن جلوگیری کرد. چنانکه در روایات آمده : «از آن هنگام که عمر از ازدواج موقت جلوگیری کرد زنا در بین مردم شیوع یافت».

ص:139

ص:140

اعتیادهای خطرناک جنسی یا اعتیادهای دیگر- پس از «امیدواری و اطمینان به پیروزی» داشتن تصمیم قاطع است. تصمیمی آهنین و محکم و متکی به ایمان و شخصیت و شرافت و وجدان، تصمیمی راسخ و غیر قابل عدول. حتی اگر به عللی این تصمیم ده بار هم شکسته شد مجددا، بلکه قاطع تر و راسخ تر باید تصمیم بگیرند و با همان امیدواری و ایمان تصمیم خود را تجدید کنند. زیرا سرانجام آثار این تصمیم ها در ناخود آگاه آنها اثر گذارده و هنگامی که روی هم متراکم شد تاثیر خود را خواهد بخشید. اما مسلما و بدون تردید اگر تصمیم شکسته نشود خیلی زودنر آثار این عادت شوم از روح و جسم آنها برچیده خواهد شد. بدیهی است این گونه افراد اگر رابطه و پیوند نزدیکی با خدای خود بر قرار سازند و با تمام ذرات وجود خود از ساحت مقدس او استمداد جویند و به لطف او امیدوار و دلگرم باشند در پرتو ایمان مذهبی، خیلی زودتر نتیجه خواهد گرفت. اکنون که این مراحل پیموده شد باید امور زیر را دقیقا به کار بندند. ممکن است این امور در نظر بعضی ساده جلوه کند، ولی هنگام عمل روشن می­شود که اثر معجزه آسایی دارد.(1)

ص:141

کنیم و به شما عزیزان و جوانان می­گوییم که کسانی که مبتلا به این عمل خانمانسوز استمناء هستند، آنها را بی اطلاع از این مطالب نگذارید. و دوست خوب کسی است که عیوب برادرش را به او بگوید. زیرا امام صادق علیه السلام می­فرمایند که : بهترین برادران من کسانی هستند که عیوب مرا به من هدیه دهند. و کتابی که مهم و سودمند است برای هدیه دادن به دوست هم خیلی خوب و موثر است. اما اول به طور فهرست وار راه­های پیشگیری را می­آوریم و بعد به توضیحات آن می­پردازیم. و آنها عبارتند از: 1- اجتناب از هرگونه تحریک مصنوعی؛ 2- تهیه برنامه فشرده و منظم؛ 3- توجه مخصوص به ورزش؛ 4- باید عادتی جانشین عادتی گردد؛ 5- پرهیز مطلق از تنهایی؛ 6- ازدواج در نخستین فرصت؛ 7- تلقین و تقویت اراده؛ 8- پرهیز کامل ؛ 9- تقویت عمومی و رژیم غذائی؛ 10- استمداد از نیروی ایمان و عقائد مذهبی.

قبل از توضیح این ده دستور نکته­ای بسیار مهم و قابل توجه است و آن اینکه: کسی که می­خواهد این عمل را ترک کند باید تصمیمی قاطع و جدی و محکم بگیرد و با افرادی که بسیار آلوده اند معاشرت نکند، و این دو نکته را پزشکان عموما معتقدند برای ترک هر نوع اعتیاد.

ص:142

«عکس­های مبتذل و شهوت انگیز» مجلات فاسد و بیهوده بگذرانند، و در کوچه و خیابان با ولع تمام اندام برهنۀ زنان و دختران را ور انداز کنند ، و با اینهمه باز هیچ گونه آلودگی پیدا نکنند سخت در اشتباهند. این­گونه تحریکات مصنوعی که هیچ­گونه ضرورتی هم ندارد مسیر فکر هر جوانی را از مسائل اصولی زندگی تغییر می­دهد و به سوی مسائل جنسی، آنهم به صورت حاد و طغیانگر می­کشاند.

شب و روز آنها را در یک حال اضطراب دائمی عصبی که آثار نا مطلوب آن بر تمام وجود آنان سایه خواهد افکند نگه می­دارد. ادامۀ این تحریکات دائمی بهترین فصول زندگی (یعنی دوران جوانی) را بر باد می دهد، و اعصاب جوانان را در هم می­کوبد. همۀ جوانان عزیز مخصوصا آنهایی که دارای پاره­ای از عادت­های غلط جنسی هستند باید بشدت از این گونه امور بپرهیزند، از دیدن این فیلم­ها و مطالعه آن رمان­ها و هرگونه چشم چرانی عمدی اجتناب ورزند، آرامش و فکر خود را بی جهت بر هم نزنند و اعصاب نیرومند خود را با هیجان­های دائمی تضعیف نکنند. برای موفقیت در این قسمت لازم است سرگرمی­های سالم و برای اوقات فراغت خود انتخاب نمایند و به کمک دوستان برنامه­های صحیحی برای این اوقات تنظیم کنند. این سرگرمی­ها ممکن است: ورزش­های فردی و دسته جمعی، پیاده روی در هوای آزاد، مطالعۀ کتب سودمند و مفید، پرورش گل در منزل و به طور کلی کارهای کشاورزی و کارهای دستی، جمع آوری اشعار، تهیه کلکسیون­های عکس و تمبر و مانند اینها، شرکت در انجمن­های گوناگون و کنفرانس­های علمی یا اخلاقی باشد.

ص:143

ص:144

ص:145

آرمیدید در خواب عمیقی فرو خواهید رفت و از شر بسیاری از خیالات و افکار مضر و کشنده که در این موقع به سراغ جوانان می­آید در امان خواهید بود.

ص:146

ص:147

سلسله اوهام و قیود غلط، دست و پای غالب طبقات را – اعم از تحصیل کرده و بی­سواد – در این قسمت بسته است. بعضی از جوانان معتاد از ازدواج وحشت دارند، ولی این وحشت کاملاً بی اساس است زیرا با به کار بستن دستور ها هم ترک این اعتیاد آسان است و هم پیروزی در تمام مراحل ازدواج و زنا شویی.

ص:148

و سایر اعتیادهای ناپسند شده­اند اعتراف دارند نخستین گام در این راه «اراده و تصمیم» است.

ص:149

سپس ماساژ دادن بدن با حوله نیز کمک مؤثری به این­گونه افراد می­تواند بنماید.(1) هم­چنین این­گونه افراد باید به شدت از پوشیدن لباس­های تنگ و چسبان که عامل مؤثری برای تحریک مصنوعی است بپرهیزند.(2) اینگونه لباس­ها اصولاً برای همۀ جوانان زیانبخش و حتی گاهی خطرناک است هم به نمو رشد طبیعی جسم آنها صدمه می­زند و هم وسوسه انگیز و تحریک آمیز است.

ص:150

و نیاز می­کنند با تمام دل و جان و با تمام ذرات وجود خویش از او بخواهند که آنها را در ترک این عادت زشت یاری کند و از چنگال آن برهاند و مطمئناً هرگاه با جان و دل توجه نمایند، لطف خداوند مهربان بیاری آنها خواهد شتافت و در این مبارزه حیاتی پیروز خواهند شد.

و نیز باید در همه جا و در همه حال خدا را حاضر و ناظر بدانند و هرگز بخود اجازه ندهند در پیشگاه مقدس او دست به چنین کار خلافی بزنند. ما اطمینان کامل داریم اگر مبتلایان دستورهای بالا را دقیقا برای فقط برای یک ماه به کار بندند از شر این انحراف رهایی خواهند یافت. و چون اغلب اختلافات خانوادگی گر چه ظاهرا بر سر جزئیات زندگی است ولی اساس آن را باید در عدم سازگارهای زنا شویی و معاشرتها جستجو کرد. بنابراین اونانیسم یکی از عوامل متزلزل کنندۀ پایه­های خانوادگی و اجتماعی است و پدران و مادران باید به این مسئله توجه بیشتری داشته باشند و در تربیت فرزند خود مراقبت بیشتری نمایند و راهی را انتخاب کنند که نگذارند جوانان به این عمل زشت و خانه برانداز عادت کنند چون ترک آن بسیار مشکل خواهد بود.

برای پیشگیری از این عمل ناشایست، ما ده راه مهم را توصیه کردیم که می­توان به نحو احسن از آنها بهره­گیری نموده و به کار بست. و این نکته باید قابل توجه باشد که، تربیت و راهنمایی صحیح فرزند توسط پدر و مادر، پایبند به اعتقادات مذهبی، ایمانی، تعلیم و تربیت توسط معلمان و مربیان خوب و با ایمان روابط دوستی و نزدیکی خانوادگی، معاشرتهای

ص:151

سالم دوستان با هم، مطالعه کتاب­های مهم و مفید و … همه مؤثر است و باعث جلوگیری از این عمل ناپسند است.(1)

اما از فصل هفتم به بعد در این جزوه در مورد قرآن و روایات است که این عمل را حرام می­داند و عملی که حرام باشد باعث دخول در آتش جهنم است علی الخصوص عمل حرامی که به جسم و روح انسان ضرر بزند.

ص:152

ص:153

ص:154

فقال قول الله تعالی: «فمن ابتغی وراء ذلک فاولئک هم العادون» و هو فما وراء ذلک. فقال: الرجل ای اکبر الطنا او هی؟فقال علیه السلام: هو ذنب عظیم.(1)

از حضرت امام صادق علیه السلام از حکم استمناء پرسیده شد؟

حضرت فرمود: ( گناه بزرگی است که خداوند در قرآن مجید از آن نهی فرموده است و استمناء کننده مثل این است که به خودش نکاح کرده و اگر کسی را که چنین کاری می­کند بشناسم با او هم­خوراک نخواهم شد. راوی پرسید: از کجای قرآن حکم آن فهمیده می­شود؟ حضرت فرمود: از آیۀ ( هر کس با غیر از همسرش شهوتش را دفع کند ایشان تجاوز کارانند). راوی پرسید: گناه زنا بزرگتر است یا استمناء؟ حضرت فرمود: استمناء گناه بزرگی است.

ص:155

(البته شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید، او فقط حزبش را به این دعوت می­کند که اهل آتش سوزان (جهنم) باشند).(1)

3- سالته عن الخضخضه؟ فقال: هی الفواحش.(2)

از امام علیه السلام حکم استمناء را می­پرسند؟

می­فرماید: از گناهان بزرگ و بسیار زشت است.

4- و فی الموثق فی الرجل ینکح البهیمه او یدلک؟ فقال علیه السلام کل ما انزل الرجل مائه من هذا و شبهه فهو زنا.(3)

و از حکم کسی که با حیوانی جمع شود یا به وسیله مالیدن شهوتش را دفع کند پرسیدند. حضرت فرمود: هر کس شهوتش را به این وسیله و مانند آن دفع کند در حکم زنا کردن است یعنی با گناه زنا برابر است.

5- قال الصادق علیه السلام: (ثلاثه یکلمهم الله تعالی و لا ینظر الیهم و لا یزکیهم و لهم عذاب الیم النائف شیبه و الناکح نفسه و المنکوح فی دبره).(4)

حضرت امام صادق علیه السلام می­فرماید: سه دسته­اند که خداوند با ایشان سخن نمی­گوید و به نظر رحمت به ایشان نمی­نگرد و پاکشان نفرموده و بر ایشان عذاب دردناکی است. 1- کسی که موی سفیدش را بکند (تا

ص:156

نمایش دهد که جوان است) 2- و کسی که به وسیله عضو خودش شهوتش را خارج کند 3- و کسی که با او لواط کرده شود.

6- قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : «ناکح الکف ملعون».(1)

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده­اند: هر کس با دستش شهوتش را بیرون کند ملعون است.

7- قال المعصوم علیه السلام: «ایاکم و الاستمناء فانه یورث الدعو یجرکم الی النار».(2)

بپرهیزید از جلق زدن و استمناء کردن، زیرا این عمل تولید مرض می­کند و شما را به آتش جهنم می­کشاند.

8- از امام صادق علیه السلام روایت شده که مردی با آلتش بازی کرده بود. او را نزد امیرالمؤمنین علی علیه السلام آوردند آن حضرت (تنها) به قدری با تازیانه بر دستش زد که سرخ شد. سپس به هزینه بیت المال او را تزویج نمودند.(3)

9- در روایتی آمده است که در عهد امیرالمؤمنین علیه السلام مردی استمناء کرد و خبرش به گوش ایشان رسید. ایشان دستور دادند که (تنها) به قدری با تازیانه بر دستش بزنند که سرخ شود. سپس از او پرسید که متاهل است یا مجرد؟ و چون دانست که مجرد است به او دستور ازدواج داد ، اما او به خاطر فقری که دچارش بود گفت: که توان ازدواج ندارد. حضرت او را از

ص:157

کرده خویش توبه داد و سپس بی درنگ تزویجش نمود و مهر زنش را نیز از بیت المال پرداخت.(1)

10- قال علی علیه السلام: الاستمناء بالید ذلک الواد الخفی.

استمناء با دست همان زنده به گور کردن است.(2)

ص:158

ص:159

عید فطر و عید قربان) و مابقی بیست و نه روز دیگر آن اگر پشت سر هم نباشد اشکالی ندارد. و اگر نتوانست شصت فقیر را اطعام کند.(1)

ص:160

ص:161

که : «انه لعن الناکح کفه؛ یعنی خداوند لعنت کرده کسی را که با خود نکاح کند» ، یعنی با دست خود کاری کند که انزال منی شود.

ثالثاً: باقرآن مخالفت نموده­اند . طبق آیۀ 195 سورۀ بقره: «خودتان را به هلاکت نیندازید». و طبق سورۀ مؤمنون آیه 7 «هر کس با غیر از همسرش شهوتش را دفع کند ایشان تجاوز کارانند.»

رابعا: عمل استمناء موجب تعزیر (یعنی تازیانه خوردن) خواهد بود. طبق آنچه که در این جزوه گذشت.

خامسا: با حفظ الصحه خود مخالفت کرده ؛ زیرا که عمل استمناء بسیار با حفظ الصحه (چنان چه به شرح رفت) مخالف را حرام دانسته و مردم را اکیدا از این حرکت نهی فرموده است.(طبق حدیث 7 از همین جزوه).

سادسا: امراضی که انسان دچار می­شود (طبق زیان­های استمناء که گفته شد).ثابت شد از حکم به آیات قرآن و روایات وارده از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و سخنان پزشکان و وروان شناسان و فتاوی مراجع تقلید دامت برکاتهم که این عمل کثیف و آلوده و خانمانسوز و اعتیاد آور و منقطع کنندۀ نسل ، که این فعل حرام و خلاف شرع مقدس اسلام است.

و هم از نظر عرفی و به طور خلاصه از تمامی جهات حرام و نا پسند است.

ص:162

ص:163

تفسیر المیزان، علامه طباطبایی

تفسیر کوثر، یعقوب جعفری، انتشارات هجرت ، چاپ اول ، بهار 1386ش.

تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی ، انتشارات دارالکتب الاسلامیه ، چاپ سی و هفتم، سال 1382ش.

توضیح المسائل، آیت الله فاضل لنکرانی قدس سره.

توضیح المسائل مراجع، سید محسن بنی هاشمی خمینی، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1377ش.

تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407ق.

جامعه شناسی روابط جنسی ، مؤلف: آندره مورالی دانینو ، مترجم: حسن پویان، انتشارات توس، چاپ اول، 1383ش، چاپ حیدری

جواهر الکلام، شیخ محمد حسن نجفی، موسسه دائره المعارف اسلامی بر مذاهب اهل البیت علیهم السلام ، چاپ اول،1421ق.

داستان­های شنیدنی و آموزنده از کیفر گناهکاران، سید جواد رضوی ، ناشر: گلستان ادب/چاپ اول، زمستان 1379ش.

دانستنی­های دختران جوان، لطیف راشدی، نشر مصطفی، چاپ اول ، بهار 1377ش.

شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید معتزلی.

طب النبی و طب الصادق علیهما السلام ، ابوالعباس مستغفری.

علل الشرایع ، شیخ صدوق، مترجم: سید محمد جواد ذهنی تهرانی، انتشارات مؤمنین، چاپ دوم، 1381ش.

ص:164

عین الحیوه، محمد باقر مجلسی، انتشارات کتابفروشی اسلامیه، چاپ سوم ، زمستان 1377ش.

فاطمه الزهرا بهجه قلب المصطفی، احمد رحمانی همدانی، مترجم: دکتر سید حسن افتخارزاده، چاپ چهارم، بهار 1381ش.

گناهان کبیره، عبدالحسین دستغیب ، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوازدهم، تابستان 1387ش.

مجله عصر پزشکی، اردیبهشت ماه سال 1390ش.

مختصر النافع ، محقق حلی، موسسه المطبوعات الدینیه، چاپ ششم، 1418ق.

مسائل عصر جدید، سید مهدی غضنفری، ناشر مولف، چاپ اول، 1372ش.

مستدرک الوسائل ، میرزا حسین نوری ، موسسه آل البیت لاحیاء التراث ، طبع دوم ، 1409 قمری.

مشکلات جنسی جوانان، ناصرمکارم شیرازی ، انتشارات نسل جوان، چاپ اول، 1368ش.

المقنعه، شیخ مفید، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.

میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، انتشارات دارالحدیث، چاپ سوم، سال1381ش.

وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، موسسه آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، 1409ق.